sex

"...δεν του εκατσα στην αρχη. ειχε φορεσει το προφυλακτικο - ψεματα: φορεσε ενα προφυλακτικο, το πεταξαμε γιατι δεν ηθελα, κι εκει που τριβοταν πανω μου και πετυχε ενα περιεργο σημειο στην κοιλια μου οπου ερεθιζομουν για πρωτη φορα και πιο πολυ απο καθε αλλο - γενικως δεν εχω τετοιες ευαισθησιες. δεν εχω, δεν ειχα δηλαδη, σημεια που αμα τα αγγιξεις παθαινω κατι. αυτο το σημειο στην κοιλια ομως, δεν ξερω. ειχαμε ιδρωσει κιολας και γλιστρουσε... στην αρχη δεν μου αρεσε η μυρωδια του. πριν ξαπλωσουμε εννοω. μετα δεν σταματουσα να κολλαω το προσωπο μου στο στηθος του και να παιρνω ανασες. τελοσπαντων καποια στιγμη κοιταξα διπλα μου και ειδα ενα ματσο προφυλακτικα, χυμα. πεντεξι δηλαδη ητανε. και τοτε τρελαθηκα. επιασα ενα και του το φορεσα και μου τον εχωσε πριν καν προλαβω να παρω τα χερια μου. πρωτη φορα εμπαινε τοσο ευκολα καποιος. πρωτη φορα δεν δυσανασχετησα στην αρχη - κοντευα απο το πρωτο λεπτο να τελειωσω. του επιανα τον κωλο καθε τοσο και τον σταματουσα. την πρωτη φορα νομιζε οτι ηθελα να βγει αλλα τον κρατησα. με κοιταζε χωρις να καταλαβαινει. ουτε κι εγω βεβαια καταλαβαινα. σχεδον ηθελα να γελασω, ενιωθα οτι... καπου πηγαινε ολο αυτο το πραμα, που δεν εχω ξαναπαει και προσπαθουσα να το ελεγξω - και μετα απο λιγο αφηνα τα χερια μου και συνεχιζε εκεινος πιο μαλακα πιο ρυθμικα και χαμογελουσε σαν να ηξερε ΕΚΕΙΝΟΣ πού με πηγαινε, σαν να μου ελεγε "ασ'το πανω μου" αλλα οχι με το υφος του μαλακα που γαμαει και νομιζει οτι κατι εγινε. αλλα με το υφος του τυπου που... που καταλαβαινει τι συμβαινει τελοσπαντων και σου λεει να αφεθεις και νιωθεις ασφαλεια μες στην...μες στην απιστευτη απιστευτη καυλα - και σκασιλα μου αν αυτος δεν το ενιωθε ετσι αλλα κοβω το κεφαλι μου οτι δεν μπορει ο,τι κι αν γαμας να σου φαινεται το ιδιο, επειδη εσυ παντα ετσι γαμας. το εβλεπα, γουσταρε. αλλα δεν ειχε παθει αυτον τον...πανικο που μαλλον φαινοταν σαν να ειχα παθει εγω. μου το εκανε τοσο γρηγορα που απο ενα σημειο και μετα δεν ενιωθα την τριβη. δεν προλαβαινα. το προσωπο του ομως... καμια ταχυτητα. καμια ταχυτητα στο προσωπο του. δηλαδη... λες και συνυπηρχαν δυο στιγμες. ταυτοχρονα. αν εγω ας πουμε ημουν σε αυτον τον... την αγωνια, αυτος ηταν το αντιθετο. ψυχραιμος. γρηγορος αλλα... ψυχραιμος. γρηγορος αλλα καθολου βιαιος. δεν ξερω δηλαδη. αμα σου αρεσει, φανταζομαι δε σου φαινεται βιαιο. ολα αυτα δεν τα σκεφτομουν εκεινη την ωρα. καποια στιγμη μονο σκεφτηκα μηπως ολη αυτη η απιστευτη κι εντελως πρωτογνωρη ηδονη μου, με εκανε να φαινομαι, το προσωπο μου δηλαδη, το υφος μου, σαν να ενιωθα ευγνωμοσυνη κι αμεσως κατι εκανα για να αλλαξω υφος. αυτο μονο. αυτο προλαβα να σκεφτω κι ουτε ξερω αν ημουν σε θεση να χειριστω το προσωπο μου. μονο τα χερια μου για να τον σταματαω και σαν να παγωνε και τοτε οι δυο στιγμες ταυτιζοταν. το προσωπο ειχε τον ιδιο ρυθμο με το - το ΔΙΚΟ μου σωμα ειχε τον ιδιο ρυθμο με το προσωπο του. αυτο που ενιωθα, αυτο εβλεπα. την τελευταια φορα, οταν ξαναρχισε, δεν το εκανε σιγα στην αρχη. συνεχισε ακριβως απο εκει που τον ειχα παγωσει λες και...λες και ειχα πατησει το pause και μετα ξανα το play. και τελειωσα μεσα σε δευτερολεπτα. κι εκεινος αμεσως τον εβγαλε, τραβηξε βιαστικα το προφυλακτικο και τελειωσε. ειχα μουδιασει τοσο που δεν ενιωθα ουτε καν το σπερμα στο λαιμο μου, στο στηθος, στην κοιλια μου, παντου - μονο οταν αρχισε να γλιστραει και να κυλα προς το σεντονι. ξαπλωσε πανω μου κι επειδη εγω ειχα αρχισει ηδη να κρυωνω, τον ενιωσα να καιει ακομη περισσοτερο απο πριν. ενιωσα και το σπερμα πια να απλωνεται παντου ετσι οπως κολλησε την κοιλια του και το στηθος του πανω μου και το πουλι του ακομη σκληρο μεχρι τον αφαλο μου. λαχανιαζαμε και τα υγρα στεγνωναν. και το πουλι του μαλακωσε, το ενιωσα να με γαργαλαει χαμηλα οταν σηκωθηκε - νομιζα θα πηγαινε στο ντους κι εκεινος αρχισε να με φιλαει. με γυρισε μπρουμυτα - σκασιλα του για τα σεντονια και αρχισε να με χαιδευει και να με φιλαει παντου. στον σβερκο στην πλατη στον κωλο. πολυ απαλα ομως. στις γαμπες...μετα περασε το μαλακο πουλι του απο ολο μου το σωμα κι οταν το εφερε στο προσωπο μου, φιλησα τις τελευταιες σταγονες που εβγαιναν. "

το κουοουτ

O,τι ερχεται σε μενα χωρις να 'ρχεται απο μενα, φτανει σε λαθος διευθυνση. Η αντιληψη μου επισης, δεν ειναι ακομα αρκετα γρασαρισμενη, ωστε να μπορει να λειτουργησει χωρις την εξωτερικη ωθηση μιας κρισιμης περιστασης, οπως ενας βιαιος πονος που εμφανιζεται για πρωτη φορα. Ενα ενδιαφερον προβλημα της σημασιολογιας, λογουχαρη, ικανο να επιταχυνει την πορεια των ωρων, δε θα μπορουσε να συγκρατησει την προσοχη μου. Γι' αλλους οι χαρές του αμεροληπτου και απροσωπου στοχασμου που καταργει το χρονο. Εγω σκεφτομαι, αν ετσι λεγεται αυτος ο ξεφρενος πανικος σα σφηκοφωλιας που εχει παρει φωτια, μονο οταν ξεπεραστει ενα καποιο οριο τρομου. Κι αν λαβουμε υποψη τη δυναμη του εθισμου, μπορουμε να συμπερανουμε πως θα προσβαλλομαι απ' τη σκεψη ολο και λιγοτερο.


Beckett, O Ακατανομαστος (L' innommable), 1953
μετ. Αλεξανδρα Παπαθανασοπουλου

ινσταντ

- αντι να ζητας msn, δεν στελνεις το δικο σου;
- συστησου στο τελος του μηνυματος, για ονομα του θεου.
- αν ψαχνεις εχεμυθεια, καθαριοτητα, σοβαροτητα, πηγαινε στον γιατρο. θα βρεις και τα τρια.
- ο πουτσος σου δεν ταιριαζει καθολου με τον κωλο σου
- ο κωλος σου ομως ταιριαζει απιστευτα με την μουρη σου
- "περιοχη;" Μιση ωρα ειναι η μεγαλυτερη αποσταση.
- βαλε το αυτοματο. ολα τα κινητα εχουν.
- χαμογελα, για ονομα του θεου. φωτογραφια βγαζεις!
- στον πουτσο σου το λεω.
- ε, ρε κατι παιδια που βγαζει η Νικαια. Πλακα κανω. Χαλια εισαι.
- αν δεν σου αρεσει ο "γκεη χωρος" κανε λογκ αουτ
- πιο κλισε ειναι να λες "ξερω οτι ειναι κλισε, αλλα..."
- ντικ σαηζ δε σημαινει μεγεθος μπλουζας
- αν απαντησα στο πρωτο μηνυμα αλλα οχι στο δευτερο, τι σε κανει να νομιζεις οτι θα απαντησω στο "???"
- "out" δε σημαινει "γκαζι"
- η τεραστια μαυρη παυλα που το κρυβει, δεν με πειθει

NTOΓΚ

αυτο με τις επιθυμιες

Στις σχισμές μου
θαλάσσιο το αίμα

Πηδαλιουχώ
το καινούριο μου σώμα

και στις στεγνές
που μου 'μειναν επιθυμίες,
νωπό το χνώτο σου ακουμπώ
τα μυστικά μου σπλάχνα
να παρηγορήσω

αυτο με τον χαρακα

δαγκωνω το χερι μου και δεν πονω. "μα φυσικα" μου λες "αφου ειναι το δικο μου". τωρα πονω "τωρα πονω κι εγω" μου λες. μα φυσικα, αφου ειναι το δικο σου. "τωρα πονω στο στομα" λες. μα φυσικα. τωρα πονω κι εγω.

τωρα πονω κι εγω

μου λες

- και τι λες να κανεις τωρα;
- ξερωγω. σταρχιδια μου να σου πω.
- μεινεδω
- τιναιδω;


- (αναβει τσιγαρο)
- (το βλεπω δεν ειμαι τυφλος)

- σαγαπω κι εχεις τα χαλια σου. σαγαπω και μυριζεις αντιο. σε σκουπιζω. σε σκουπιζω. σαγαπω κι ειν' η εποχη των λυγισμενων κανονων

Ο ΧΑΡΑΚΑΣ

- μακροστενος
και πορτοκαλης

- δεν ειμαι Ο ΧΑΡΑΚΑΣ

ειμαι του ταδε του ταδε του ταδε του ταδε του ταδε του ταδε του ταδε

αυτο του αγγελου

αυτο για τα γενεθλια μου

το ηλιοβασιλεμα τελειωνε στις στεγες
τοσο παντοτινο το Σαββατο εκεινο

Εχω φυλαξει
το γελιο των περσινων γενεθλιων

φετος ομως, που πεφτουν Κυριακη
λεω να μη μεγαλωσω πολυ

(Και ο λογος το λεει
και ο κροτος το λεει
πως ειναι σκηνοθετημενοι να λιγοστευουν
οι ανθρωποι μου

κι ολοι κρυφα να τραγουδουν την αλλεργια μου)

Του παλιου χρονου η σκια, τωρα φευγει

παρασκευη

ενα κομματι εκμεκ καταΐφι, ενα κομματι λεμονοπιτα και δυο κομματια μηλοπιτα. ξεσπασα.
κι ηταν πεινα κανονικη, οχι λιγουρα, οχι λαιμαργια. αλλα μετα απο τοση ντρογκα μεσα απο τον φλεβοκαθετηρα και μετα το θεαμα του "νιανιά πουρες νιανιά φιδες" απο δυο φορες, τι αλλο θα ζητουσε ο οργανισμος μου; ισως κοψιδια, αλλα αυτο θα ηταν ισοπεδωτικο.

τσαντιστηκα στην κλινικη. δεν με επαιρνε να γκρινιαξω και να το παιξω ταλαιπωρος, με το παιδι στο διπλανο κρεβατι να εχει χειρουργημενο αρχιδι. αν ημασταν ζευγαρι κι ημουν ο ζηλιαρης τις υποθεσης, θα μιλουσαμε για θειο timing.

δυστυχως, το φαληρο δεν το ειδα. πηγα σε αλλη κλινικη. αργα το βραδυ, βγηκα στο φωταγωγημενο μπαλκονι του τεταρτου για να καπνισω. ενας νεος πλησιασε απο πισω το καρτοτηλεφωνο στη γωνια του δρομου. εψαχνε να βρει κατι αναμεσα στον στηλο και το κουβουκλιο. ζοριζοταν για να το βγαλει. "μοντελο θα'ναι" σκεφτηκα. μαλλον με ειδε κι επιασε αδιαφορα το ακουστικο. σκεφτηκα να τον ταλαιπωρησω λιγο, αλλα μπηκα μεσα γιατι κρυωνα. [και οκ, χεστηκα πανω μου τοσο δα, ο ελβετονησιωτης]

***

στο χειρουργειο, γελουσαμε με τα στρουμφακια την ωρα που μου σηκωναν τα ποδια και τα ανοιγαν.

και μετα κοιμηθηκα.

οταν ξυπνησα ημουν στο δωματιο κι η μαρια διαβαζε το Junky.

αυτη με το πεϊνιρλι [ξερω τι σου λεω]

τριτη

την πεμπτη θα νοσηλευτω για πρωτη φορα στη ζωη μου. μπορει να ειναι μισης ωρας, αλλα ειναι χειρουργειο κι εχω κλασει. οχι επειδη εχω κλασει αλλα επειδη ειναι η πρωτη μου φορα και θελω να νιωσω λιγο κλασμενος. που σιγα που δεν εχω κλασει δηλαδη. βεβαια, δεν εννοουσα αυτο οταν ελεγα να "συμβει κατι"... δεν εννοουσα να ΜΟΥ συμβει.

ευκαιρια να δω και το φαληρο.

δευτερα

πολυ μου αρεσε που, ενω γνωριστηκαμε την προηγουμενη εβδομαδα και οκ ψιλοβγαλαμε τα ματια μας που σιγα το βγαλσιμο δηλαδη ισα που τα τριψαμε το πρωι οταν ξυπνησαμε... χθες βγηκαμε πρωτο ραντεβου. κι αμα μου πεις εμενα "πρωτο ραντεβου" καλα να παθεις που θα γυρισω σπιτι μετα το σινεμα. ποσο συχνα σου δινεται η ευκαιρια να μη βιαστεις... οταν εχεις ηδη βιαστει.

ΑΚΟΜΗ πιο πολυ μου αρεσε που ειχαμε δωσει ραντεβου στο Μετρο Αμπελοκηποι και συναντηθηκαμε τυχαια στην αποβαθρα στο Μοναστηρακι.

ΑΚΟΜΗ ΑΚΟΜΗ πιο πολυ μου αρεσε που οσο ανεβαινα νωριτερα την Ερμου με τα ποδια, σκεφτομουν τι ωραια που θα ηταν αν συναντιομασταν τυχαια στο Μετρο Μοναστηρακι.

ΑΚΟΜΗ ΑΚΟΜΗ ΑΚΟΜΗ πιο πολυ μου αρεσε που ενω στο Μετρο Μοναστηρακι καθοσουν σχεδον διπλα μου, δεν σε αναγνωρισα με το σκουφακι που φορουσες αλλα ειπα απο μεσα μου "τι ωραιος γκομενος"

α βεγό

1 ling. barilla
1 penne barilla
2 pumaro σαλτσ.
1 τυροσαλατα
1 lurpak γαλαζιο
1 bonne fraise
1 bonne βερυκοκο
1 πωπο-capitone (x8)
1 mouchoirs
1 μπανανες
1 μιμικος στηθος
1 κρακερακια
1 τοστ τσενταρ
1 τοστ low fat
1 τυρί μακ.
1 ψωμι τοστ γκουμουτσα
1 merenda big
κρασι?
linea κρυο?
λεμονια πορτοκαλια?
la vache?

φραηντεη δε θερτινθ

τα πρωινα σχεδον παντα γραφω βλακειες. με πιανει αυτη η γλυκια μπρεκφαστ υπερενταση. φορτισμενος ασημαντα. τι καταντια για τον υπνο, να το λεω αυτο επειδη κοιμηθηκα 3 ωρες και σηκωθηκα στις 6. στις 12 θα πεσουν οι ασφαλειες, θα σηκωθω απογευμα και τα ιδια σκατα. οχι αλλη μαγια η μελισσα για ηρεμιστικο! θελω να κοιμηθω βαρια και για πολυ ωρα και να ξυπνησω ξεκουραστος, να εχω κατι να κανω κι οταν τελειωσω να ειμαι πολυ κουρασμενος και να ξεραθω. οπως τοτε που πηγαινα στη σχολη κι εφαγα το πρωτο μου κερατο. και μια που ειπα "του εβαλε δαχτυλο ο μπαμπης"...

οι αιμορροιδες ειναι πιο ενοχλητικες κατα το κατουρημα απ' οτι ειναι κατα το νουμερο 2.
οταν προκειται για αυτες, υπαρχει και νουμερο 3 κατα το οποιο ειναι ακομη πιο ενοχλητικες. δε βαριεσαι. οπως λεει και ο λαος: τι περιμενεις απο εναν κωλο... και μια που ειπα "ανδρεας"...

εξαφανιστηκε αυτος. ο εξαφανισμενος κωλος. ο πρωτος ανθρωπος που θελησα να του βγαλω το παγκρεας και να το δωσω στα σκυλια που αραζουν εξω απο το sodade. αλλα εκεινη τη στιγμη κυνηγουσαν ενα αυτοκινητο. δεν τον παταγε λεω εγω, να το βουλωσει. και μια που ειπα "γιουροβιζιον"....

zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz



(το ειπα εγω οτι γραφω βλακειες αμα εχω κοιμηθει)

αυτο με τα πρωτα 10 bookmarks της λιστας μου

1. youtube - cashback - pt1

2. youtube - cashback - pt2 (removed)

3. a_live

4. gsus saved

5. jirashimosu

6. little people - a tiny street art project

7. EΡΤ - οπτικοακουστικο αρχειο

8. ΣΙΝΕΜΑ - Το ελληνικο σινεμα τρεχει

9. Τα κλειδοκυμβαλα της σιωπης - Εγγονοπουλος

10. metamorphosis.wmv

αυτο με τα τροπαια

υδατωνομαι στον υπερθετικο της σκιας

χερια πορωδη τροπαια σ'αποκοιμισμενη πτωση

ο αερας ειναι το κυμα και λασπωνει τους τοιχους

φρυδια γαμψα

πρηζονται αντιστροφως

Εγω φυτεψα την επαναληψη
Εγω και την ηχω της

Χαϊδευω τις χορδες ενος βρεγμενου τρομου

- τοσοι εχθροι κι ουτε ενα μισος

δευτερα

λιγα πραματα... λιγα ταξιδια. γνωσεις στην απομονωση.

ξερω που ειναι το ελληνικο αλφα στο γαλλικο πληκτρολογιο. ξερω την πρωτευουσα της Μογγολιας και του Καταρ. ολα αυτα απο παιδι.

γι' αυτο βουρκωνα περυσι οταν περνουσαμε πανω απο τον Αλιακμονα. εξω απο το Μετσοβο.

στην Ανδρο στελνεις ολα τα γραμματα στο λιμανι. ο Φυγας στο θερινο στο Μπατσι. στη λιμνη της Γενευης το τραμπολινο εχει υψος δεκα μετρα. το πρωτο μου Burger King. και το τελευταιο. τα καναλια του Ανσί μολις πατησεις Γαλλια. ή μηπως ηταν μονο ενα καναλι... σαντουιτς με ροζμπιφ στο γιοτ. σουμαδα στην Ηλικιωμενη. γαριδακι στον Γυαλο. η λεοπαρ διακοσμηση στο διαμερισμα της Ντορίς. τα παγωμενα νερα της Ιταλιδας. ο ντοματοκεφτες στο τελευταιο σκαλοπατι στη Θηρασια. η Σαρανταπορου στον Χολαργο. το κρεβατι που επεφτε απο το συνθετο. το μαλακο στεφανι στην λεκανη της τουαλετας. η ναφθαλινη. ο Καραμελοτοπος της Ευης στην Φωκιωνος. η κορη της η Μαρω. ο Καραμελοτοπος της Αννας στην... Ερμου; Μητροπολεως; καπου εκει. ο γιος της ο Ξενοφων.

το Θησειο, τοτε που το ταξι σταματουσε εκει που τωρα εχει τραπεζια και παρτερια. και περιμενα στο φαναρι για να παω απεναντι. νομιζω υπηρχε και νησιδα. για να συρω τη βαλιτσα μεχρι το σπιτι του αδερφου μου. ακομη και τωρα, που ειναι δικο μου, κοιμαμαι στο σαλονι. ακομη και τωρα η βαλιτσα ειναι ανοιχτη στο πατωμα, γεματη ρουχα. πρωτη φορα ομως, τωρα, νιωθω πως εκατσα πολυ.


ειμαι παλιο παιχνιδι, με καινουρια μπαταρια

αυτο για τον θεμη τον Ταπεινο

κυριακη

ειναι σχεδον παραλογη η βεβαιοτητα αυτη. συνηθιζουμε. συνηθιζουμε να ζουμε χωρις. να ειμαστε χωρις. σκεφτομαστε, αναπολουμε, ομως δεν επιθυμουμε πια. εκεινους που μας τελειωσαν. οσα εμεις τελειωσαμε. κι οσα τελειωσαν ή οχι ακριβως, απο μονα τους. κατα λαθος ή κατα συνεπεια. συνηθιζουμε. δεν ξεχναμε. ειναι ασθενεια να ξεχνας. δεν πασχουμε απο αυτην. πασχουμε απο συνηθεια, απο νωχελικη αγαπη. τα ποδια μας τρεχουν, κανουν πως τρεχουν και το μυαλο ερπει. η επιθυμια ερπει. με σκοτεινα πνευμονια.

δεν νοικιαζουμε δυο φορες την ιδια ταινια. στην τηλεοραση ομως, τυχαια, μπορει να την παρακολουθησουμε και δεκα φορες. κι ειναι, σχεδον παντα, πολυ αργα τη νυχτα.

εγω γινει διαλλακτικος στον τροπο που σκεφτομαι. χρησιμοποιω το "σχεδον": σχεδον παντα. σχεδον τιποτε. σχεδον εγω. ωσπου χανει τη σημασια του το "σχεδον" και επιστρεφει στην αχρηστια. νιπτω τας χειρας μου πριν τα σηκωσω ψηλα.

ο τυπος χτες, μου την επεφτε με τον πιο ευγενικο, φιλικο και ακομπλεξαριστο τροπο. συμβαινουν αυτα. και χαμογελουσε συνεχως. και με καλεσε σπιτι του για ενα τσαι. ευτυχως συννεφιασε λιγο πριν φυγω απο το σπιτι του, το μεσημερι. ποτέ ξανα χωρις γυαλια ηλιου στο κωλαδικο.

αυτη με τον σκυλο

αυτο με το πρωι

δεν τους φοβαμαι, ξυπνα
περνα τα χερια μου μεσα απο το φως

παμε μαζι στο πρωι

στο δασος με τις ευθειες

να φωτογραφηθουμε

σαν ολοκαθαρα τζαμια


με βαμμενες τις πλατες
οι πιο φιλοι


οι πιο νεκροι
επανατοποθετουνται
συμμετρικα
μονο που πια δεν σφυριζουν

ουτε τα δεντρα σφυριζουν
ουτε οι γκρεμοι

ουτε τα σπιτια σφυριζουν
ουτε τα σπιτια

τρυπιοι κυκλοι ξεχειλωμενοι
εξοχες παρεμβολες ενος αστειου

ουτε το αστειο σφυριζει
ουτε το προβλημα

περνα τα χρονια μου μεσα απ' τη μερα
να ΄μαι για λιγο αιχμηρος
σαν να μην ημουν αλλος απο εμας
τα δυο τα μαυρα κυτταρα

τριτη

η πιο υπευθυνη συνηθεια μου, μαλλον ειναι που, στο check-in, παντοτε ζητω να μην μου δωσουν θεση σε εξοδο κινδυνου. και που εχω μειωσει την φωτεινοτητα αυτης της οθονης. και που τα μπλογκ μου ειναι σκουρο γκρι κι οχι καταλευκα ή ροζ ή πιε ντε πουλ.

υποθετω πως, η πιο ανευθυνη συνηθεια μου ειναι η χρηση aircondition. θα ελεγα η εικοσαλεπτη παραμονη στο ντους καθημερινα, εως και δυο φορες, αλλα αυτη η σπαταλη νερου αφαιρειται απο το πλυσιμο των πιατων και το πλυσιμο των ρουχων, που συμβαινουν σπανιως.

ενα πραγμα για το οποιο εχω τυψεις και μονο που το σκεφτομαι, ειναι που εχω αποφασισει να παρω καποτε, ενα jack russell, ενω περασα ολη μου την παιδικη ηλικια στην φιλοζωικη, να φροντιζω τα αδεσποτα και ξερω τι υπεροχα πλασματα που ειναι και ποση αναγκη εχουν ενα σπιτι. και ντροπη μου. ασε που τα jack russell ειναι πανακριβα και με τα λεφτα αυτα (οταν τα αποκτησω) θα μπορω να αγορασω 100 μπλουζακια και βρακια μιας χρησης απο το πουλενμπερ και να μην βαλω πλυντηριο για 3 μηνες. ενω το jack russell θα μεγαλωσει, θα μπει στην εφηβεια και θα με μισει, θα φυγει απο το σπιτι οταν μαθει οτι διαβασα το ημερολογιο του και θα παντρευτει μια ανηλικη απο την Σρι Λανκα που εγω θα γνωρισω εικοσι χρονια μετα, στο πλατο του "Εχεις Πακετο - και δυο φουντωτα, σομον εγγονια"