Η Λενα Πλατωνος ειναι ευτυχισμενη

και θελω να ειστε κι εσεις ευτυχισμενοι, ειπε

Κοιτουσα τους υπολοιπους ερμηνευτες, μονο οταν γυρνουσε να τους κοιταξει κι εκεινη. Οποιουδηποτε αλλου η παρουσια, θα ηταν διακριτικη, με αυτον τον τροπο. Ομως η Λενα Πλατωνος, καθισμενη ακινητη, μπροστα στο πιανο, στην ακρη μιας σκηνης, ειμαι σιγουρος πως φαινεται κι απο το διαστημα.

ενα λιπαρο αποτυπωμα στο τζαμι

to gegonos.mp3

(κουαρτετο)

καπως τον ειχα αγκαλια και περπατουσαμε. εκεινος μπροστα μου αλλα σφιχτα κολλημενος πανω μου κι ειχαμε μαζι τρια ποδια, αγαπη και ημασταν κουρασμενοι. βραδυ. οχι πολυ αργα ομως.

απο τα λιγα που ειπαν καταλαβαν πως και ο ενας και ο αλλος βρισκονταν εκει για να επιδειξουν το γοητευτικο πενθος τους, στην οικογενεια του νεκρου. δεν πονουσαν. κοιτουσαν τα ρολογια τους και μετα τα ξανακοιτουσαν γιατι τα κοιτουσαν μονο για να δειξουν οτι τα κοιτουσαν, οτι καπου ειχαν να πανε και ουτε μια φορα δεν ειχαν δει την ωρα μεχρι να τελειωσει η τελετη.

ο γιωργος γεμιζει το ψυγειο του με πρασινα τενεκεδακια επειδη ειναι ομορφα και μετα ανεβαινει στην ταρατσα, να ποτισει. μια μερα πηγα στο θερμοκηπιο και τους ειπα θελω να γεμισω την ταρατσα μου με φυτα. τον ρωτω αν ρουφαει το νεκταρ απο τα ανθη του αγιοκληματος. φυσικα μου λεει. καθομαστε και μου μιλαει για τον Μακβεθ του Χειμωνα. δεν βλεπω καθαρα το προσωπο του. δεν φταιει ομως το φως πισω του. και πριν, μεσα στο μινι μαρκετ συνεβη το ιδιο. και στην πλατεια που ειχαμε καθισει για καφε. και χτες που δεν τον ειχα δει. και προχτες. προχτες και σημερα το ιδιο. μου βρεχει τα ποδια με το λαστιχο.

τον τραβηξα απο το χερι και τον εφερα εδω. με κοιταει. κοιταει τριγυρω. πιο διπλα ενας καδος. δεν βρωμαει και τοσο. εχει λιγο κρυο ομως. φυσαει και μας ψεκαζει καθε τοσο η θαλασσα. φαινονται μονο τα κυματα απο εδω. που δεν μοιαζουν με κυματα. μοιαζουν με κατι παραξενο, καινουριο, που δεν ξερουμε τι ειναι αλλα εχει τη μυρωδια των κυματων. απο την αλλη ακρη του στενου φαινεται ο κοσμος. δεν μας βλεπουν. ειναι οι πιο περαστικοι ανθρωποι που εχω δει ποτε. ημουν πολυ καυλωμενος οταν σε τραβηξα απ' το χερι κι ειχα σκοπο να γδυθω και να σε γδυσω εδω και να σε αναγκασω να κανουμε ερωτα κι ας φευγεις αυριο κι ας φευγεις αυριο εδω και μια εβδομαδα. σχεδον δεν χωραμε διπλα-διπλα. και δεν φαινομαστε. και δεν εχουμε χρονο, σε λιγο ολο και καποιος θα ερθει απο εδω για να ξερασει. ή θα περασει απο εδω για να παει στην παραλια. δεν θελω ομως να γδυθω. θελω λιγο να σε αγγιξω και να ερεθιστεις. θα σε κοιταω στα ματια, υποσχομαι κι εσυ μπορεις να τα εχεις κλειστα. μπορουμε να ειμαστε αγκαλιασμενοι. δυο λεπτα. και μετα να φυγω προς την θαλασσα, ειναι ο δρομος μου αλλωστε. κι εσυ να επιστρεψεις στο κλαμπ. κοιταει τριγυρω. και πανω. πριν δεν κοιτουσε πανω. τι ειναι πανω; α...τον ξερω αυτον τον αστερισμο.

...η μνημη, ομως, ξερει το δρομο

25 7 2007.mp3

-δανειστηριο

συσπασεις

Εχω παρει ηρεμιστικα. Και πειναω για πρωτη φορα μετα απο 4 μερες. Μου εχουν μεινει κατι ψιλα. Δεν ξερω τι ωρα ειναι. Μαλλον μεσημερι. Βγαινω εξω. σιγουρα μεσημερι ειναι. Η μπλουζα μου δε βρωμουσε τοσο μεσα στο σπιτι. Εγω δεν βρωμουσα τοσο μεσα στο σπιτι. Κανω γρηγορα. Η ταβερνα ειναι κλειστη. Ισως να ειναι πρωι ακομη. Φτανω στο μαγαζακι. Δουλευει ενας καινουριος. Ντρεπομαι. Κοιτω στα ραφια. Τιποτα δεν μου αρεσει. Δεν πειναω πια. Τσιγαρα δεν χρειαζομαι, ποτο δεν χρειαζομαι, εχω απο αυτα. Τον κοιταω.
"Η ελενη;" τον ρωταω.
"Ρεπο" μου λεει και χαμογελαει. Τα δοντια του ειναι θεοστραβα. Ομως ολολευκα. Ειναι τα πιο υπεροχα στραβα δοντια. Το στομα του ειναι δωδεκα χρονων.
"Ηρθα να της δωσω κατι ψιλα που της χρωσταω." Βγαζει το χαρτονι με τη λιστα.
"Εισαι ο Ιακωβος;" Γνεφω καταφατικα μαλλον. "3,20 χρωστας μονο, νταβιντοφ καπνιζεις ε;" Στραβα δοντια. Του δινω το πενταευρω. Δεν ηταν σκισμενο οταν το επιασα στο σπιτι.
"Εσυ ποιος εισαι;" κρατιεμαι απο τον παγκο.
"Εισαι καλα; Δε φαινεσαι καλα. Θες κατι απο διπλα;" μικροσκοπικα μαυρα ματια. Κοριτσιστικα ματια. Η Τζενη ειχε τετοια.
"Ειναι σκισμενο παω να σου φερω αλλο." παραπαταω.
"Πού εισαι; Να σε παω; Εχω τη μηχανη."
"Απεναντι σχεδον." Βγαινω εξω. Κλεινει πισω του την πορτα και κλειδωνει.
"Εχεις κανα ντεπον στο σπιτι, να παρεις κατι, ανοιχτος ειναι" μου δειχνει το φαρμακειο.
"Ειμαι παρα πολυ κουρασμενος" το χερι μου γυρω απ' τον λαιμο του. Δεν ειναι ψηλος. Ειναι σιγουρα ψηλοτερος μου. Μπορει και οχι. Του δινω το κλειδι κι ανοιγει.
"Σε ποιον οροφο εισαι;" στραβα δοντια. Μικροσκοπικοι κυνοδοντες.
"Εδω" του λεω "Ευχαριστω" του λεω και πιανω το κλειδι απο το χερι του.
"Ο,τι χρειαστεις, απεναντι θα 'μαι. Μεχρι τις εξι" φευγει κι ανεβαινω τα 5 σκαλια. Τα ανεβαινω σαν να ειναι 5. Ειναι περισσοτερα νομιζω. Ανεβαινω τα σκαλια και φευγει. Βλεπει την πορτα μου πρωτα. Βλεπει οτι ξεκλειδωνω με σχετικη ευκολια, στραβα δοντια πισω απο τον στραβο πολυελαιο που καθρεφτιζεται στο τζαμι της εισοδου. Τον ειχα σπασει αυτον, τον εφτιαξαν; Κλεινω την πορτα πισω μου. Καθομαι στο πατωμα πισω απο την πορτα. Τα τρια εικοσι δεν του εδωσα. Ξαπλωνω διπλα στα κλειδια διπλα στο σκισμενο χαρτονομισμα διπλα στην ανοιχτη βαλιτσα που ειναι εδω απο το πασχα; Τα χριστουγεννα; Καλοκαιριασε... Βλεπω στον υπνο μου την Τζενη. Μικροσκοπικα ματια. Μαυρα. Αγοριστικα. Εχει ενα φιδι γυρω απ' τον λαιμο της.

τα μαξιλαρια ειναι

ξερω ποιος το κανει. μολις αποκοιμηθω σερνονται ή χοροπηδουν μεχρι το μπανιο και φτιαχνουν οπλα με ο,τι βρουν. σερνονται ή χοροπηδουν μεχρι το κρεβατι και με χαραζουν. σηκωνουν το κεφαλι μου και τραβουν απο κατω το μαξιλαρι. το απελευθερωνουν.
κι υστερα χωνονται στη γωνια τους μαζι του.

τελικα με προστατευες τσιτσινο

i cannot see a thing

t.v.

well hung over &

hung and over.mp3

Το αιμα εχει κυλησει μεχρι το στομα μου. Εχει ανακατευτει με τα σαλια μου. Μια πληγη στο μαξιλαρι ιδια με αυτην κατω απο το ματι μου. Ομως αυτην κατω απο το ματι μου δεν την εχω δει ακομη. Κι οπως παω να ανασηκωθω ξεκολλαει το μαγουλο μου και ποναω κανονικα. Και μπερδευομαι λιγο, γιατι στον υπνο μου εβλεπα το ιδιο πραγμα. Και αναρωτιεμαι μηπως δεν εχω ξυπνησει ακομη. Σηκωνομαι και βγαινω στο μπαλκονι. Η ωρα, με το φως εξω ταιριαζουν και μαλλον λενε την αληθεια. Αρα οντως εχω σηκωθει και πιθανοτατα ειμαι ξυπνιος. Κι οπως παω να σκαλισω την μυτη μου που μεσα της εχουν ξεραθει τα παντα απο το ερκοντισιον, βλεπω λιγο πιο πανω απο τον καρπο μου μιαν ακομη πληγη. Μια γραμμη, ισια ολόισια κι ολολευκη και με μικροσκοπικες πιτσιλιες που περισσοτερο μοιαζουν με κοκκινο ιδρωτα παρα με αιμα. Ο καθρεφτης στο μπανιο που συνηθως δε δειχνει την τυφλα του, νεταρει πανω στο μαγουλο μου και προσπαθω να χαμογελασω αλλα δεν επιτρεπεται απο την πληγη. Κανω, λοιπον, πως δεν την βλεπω και βγαζω το βρακι μου, κατουρω στον νιπτηρα για να μην τα κανει παλι ολα χαλια η στυση μου και μπαινω να κανω ενα ντους. Τσουζει. Ξεπλενω λιγο τον κωλο μου και τις μασχαλες μου και τραβω την κουρτινα. Πρεπει να την αλλαξω αυτην την κουρτινα. Θα παρω μια μαυρη. Πατω το μπουρνουζι κατω και κολλουν στα ποδια μου τουφες αιχμηρες τριχες. Κοιτω στον καθρεφτη δευτερη φορα κι αν λεει αληθεια, σημερα δεν εχω μαλλια, εχω τρυπες και παιδικα σημαδια απο πετροπολεμο. Κοιτω και τα νυχια μου. Τα εκοψα χτες. Και τα χειλη μου ασπρουλιαρικα απο τη μανια. Τα ουλα μου ασπρουλιαρικα και η γλωσσα μου σε λιγο δε θα χωραει μεσα στο στομα μου αν δεν την βουρτσισω. Κρατω μια πετσετα μπροστα στο πουλι μου και βγαινω ξανα στο μπαλκονι να πιασω ενα καθαρο σωβρακο απο τα απλωμενα. Το φοραω κι αφηνω την πετσετα στη θεση του, να στεγνωσει. Καθομαι στη γουβα του καναπε, αναβω το κινητο μου 7775282 απο δεκατεσσαρων ο ιδιος κωδικος, βαζω στην πριζα και το σταθερο αναβουν τα φωτακια στο μοντεμ. Μπαινω στο σάιτ με τις web cams. Δυο βραζιλιανοι πηδιουνται. Χυνουμε και οι τρεις ταυτοχρονα.

206 KLHSEIS:

206 KLHSEIS.mp3

πού ειναι τα μαλλια μου
πού ειναι τα μαλλια σου
απλωσα μια φωνη
στην αγκαλια σου
και με ενα χωνι, βενζινη
εχυσα στο στομα σου
ποσο αγαπω το πτωμα σου
το φαντασμα σου
ποσο αγαπω το φαντασμα σου
εσυ εισαι εσυ εισαι
εσενα φοβασαι

κι υστερα με την ηλεκτρικη σκουπα
ρουφηξα την καρδια σου
συμμαζεψα λιγο μεσα σου
-δεν σε πειραζει...

ποσο αγαπω το φαντασμα σου
εσυ εισαι εσενα φοβασαι

πιο κατω στο τελος του δρομου
στεκομαι εγω πολυ απασχολημενος
δεν ξερω τι κανω, με εχουν στησει
περιμενω απεναντι απο την τραπεζα
που ειχε καει και μεσα σε μια μερα
λειτουργησε ξανα

να ημουν τραπεζα

μια στοιχειωμενη τραπεζα
απο το φαντασμα σου

ποσο αγαπω το φαντασμα σου

οταν κοιμασαι διπλα μου και μες στον υπνο σου κλαις σαν μωρο
και μεσα στον υπνο μου ακουω το κλαμα σου κι ονειρευομαι
ενα σπιτι γεματο κουταβια που τους πατω κατα λαθος τις ουρες
κι αυτα κανουν ετσι ακριβως κι ομως σε σφιγγω γιατι το μυαλο
μου δεν σε ακουει που κλαις ομως το σωμα μου σε ακουει
και ετσι σε σφιγγω και ησυχαζεις και τοτε δεν βλεπω αλλα ονειρα

σηκωνομαι
ζαλισμενος
φτιαχνω καφε. θα πιω μια γουλια μονο και μετα θα του ριξω λιγο γαλα, να πιεις εσυ οταν ξυπνησεις.

ΧΡΑΚ κανουν τα ματια σου οταν ανοιγουν
ΧΡΑΚ και αγαπω το φαντασμα σου
ΧΡΑΚ και οι φωνες σας σμιγουν μεσα στο κεφαλι μου

ποσο αγαπω το φαντασμα σου

206 KLHSEIS:

η θερμοκρασια εφτασε τους 16 βαθμους
κι υστερα ανεβηκε, αρχισε να ανεβαινει
ή μηπως κοιτουσα τα δευτερολεπτα στον
καθρεφτη;

η επιδοτηση

δεν θελω να παιξω
θα ειμαι εξω - να καπνισω και λιγο
μπορει και να φυγω
εχει συννεφια και φυσαει
θα μου ειναι ευκολο

εχω επιδοτηση
απο την εταιρεια κινητης τηλεφωνιας
εχω μια ερωτηση
τι να την κανω
μια παραπανω συσκευη
φετος σε ποιον θα την δωρισω
ποιος θα ξεχνα του χρονου
την αγαπη μας;

στον δρομο βλεπω
ολους εκεινους που επαληθευουν
απλως περπατωντας, το αποτελεσμα μας
στον δρομο τους βλεπω
και σε θυμαμαι. κυνηγητο στου ψυρρη
κι υπνος στα χιονια. και κλειδωμενη πορτα.
χαρισμα σου. γιατι εχεις χαρισμα.

οι ξεχασιαρηδες χρησιμοποιουν την λεξη βουκινο
για οσα ντρεπονται που εχουν κανει
τιποτα ομως δεν βρισκω να ταιριαζει με τη λεξη βουκινο
τιποτα απο οσα λενε δεν ταιριαζει με οσα εχουν κανει

παμε στον κηπο να χαζεψουμε τις παπιες, να μας χαζεψουνε κι αυτες

την κακία τους την τρωνε τα βραδια και βαρυστομαχιαζουν. μετα
κουβεντιαζουν,
τσουγκριζουν τα ποτηρια, λενε συγχαρητηρια ο ενας στον αλλον, που πονουν
-το πασχα μαλλον θα τσουγκριζουν και τα αυγα τους
αντι να καθονται σε αυτα

ευμενιδες

Παμε στον κηπο
Οποτε λειπω ερχονται
Με ματια γεματα σπυρια κι αιμορροΐδες
κοιτουν το ερεθισμενο σκιαχτρο μου
Στηνουν διπλα του δικο τους
Φτυνουν την πορτα, μην ανοιξει
Λυνουν τις ζωνες τους και τις ζωες τους-

βλεπω στα ματια σου
πως θα με μαθεις να πετω

Μαθε με πρωτα να επιπλεω

ο ανεμιστηρας

η ιστορια

-θα ετρωγες ενα πλευρο μου;
-ναι
-αληθεια;
-ναι
-αυτο ειναι το πιο ομορφο πραγμα που μου εχουν πει

το μπλε τριανταφυλλο τετραδιο -πηγα να γραψω το ονομα μου στην ετικετα μα ηταν τα χερια μου πασαλειμμενα με αντηλιακο και βραχηκε, μουτζουρωθηκε, σκιστηκε την εκανα μια μπαλιτσα, εμοιαζε με μασημενη τσιχλα και την πεταξα- το ανοιγα και εβλεπα τις γραμμες. ηταν ομορφες ετσι. οταν το αγορασα ηθελα να γραψω μια ιστορια. δεν μπορει...τριαντα σελιδες θα τις γεμισω, ειχα πει στον εαυτο μου. ειναι αδειο ακομη; δεν ξερω. δεν το εχω βγαλει απο τη βαλιτσα. δεν το εχω ανοιξει.

σχεδον

σηκωθηκα ζαλισμενος. δεν ονειρευτηκα τιποτα. ε λοιπον, σχεδον παντα μου συμβαινει αυτο. να ξυπναω, δηλαδη και να νιωθω αρρωστος, σαν μετα απο εφιαλτικο μεθυσι, αμα δεν εχω δει ονειρα. ο υπνος χωρις ονειρα ειναι ξενυχτι για το μυαλο. ειμαι σιγουρος πως με τα ονειρα ο νους μου ξεκουραζεται.

ενα σκουπιδακι εχει κολλησει κατω απο το πληκτρο με την τελεια και δεν πατιεται το πληκτρο

``;ςερτυθ[ΑΣΔΦΓΗΞΚΛγξκλλ ;ςοπ[]\1234567890-νμ,./

υπνοβατηςκαιο υπνοβατης

-Σε σκοινι χωρις λαχταρα
-Σε σκοινι χωρις ονειρα
-Ποιος περπατησε με ονειρα με κλειστα ματια;
-Οποιος περπαταει κρατωντας το γαλαζιο σακουλακι γεματο
βερικοκα.
-Δεν πλησιαζεις.
-Δεν ειναι κοντα η παραλια;
-Αυτο ειναι κατι, ειναι ενα απο αυτα που μαζευονται,
συσσωρευονται και δε θα μαθουμε συντομα.
-Εχω μια σκαλα φτιαγμενη απο τετοιες ορολογιες.
-Για τον χρονο;
-Και για τον υπνο. Και για εκεινους που περπατουν με τα
σακουλακια τους γεματα βερικοκα.
-Ειχα ενα μαχαιρι… Ετσι θελω να λεω καποτε. Ειχα ενα μαχαιρι,
πότε κολλημενο στον τοιχο μου, πότε κατω απο το μαξιλαρι μου,
πότε μεσα στο συρταρι, πότε στο πατωμα και γυρω-γυρω χαρτια,
χαρτομαντηλα, αποτσιγαρα, τρυπες στην μοκετα, πότε μεσα στο
κεφαλι μου, πότε μισο μεσα μισο εξω… Ειχα ενα μαχαιρι θελω να
λεω καποτε.
-Ο ηλιος δεν υπαγορευει τετοιες εικονες εδω.
-Πια. Εικονες εδω, πια.
-Κι ομως εμεις πιστευουμε.
-Και δινουμε. Και πιστευουμε.
-Ο ηλιος δεν απαγορευει τις λεξεις…
-Κι οταν περνουν απο μπροστα του. Αλλα σε πολυ κοντινη
αποσταση. Ουτε και τοτε.
-Ειναι καλος.
-Ανακυκλωση.
-Α, δεν εχω κατι να πω για την ανακυκλωση. Δεν θελω να μιλησω
γι’ αυτην. Δεν θελω να υπακουσω ξανα. Αγαπησα την
συγκεντρωμενη μποχα. Ξανα και ξανα. Ξανα και ξανα σημαινει…
-Τρεις φορες συνολο.
-Αγαπησα την συνολικη μποχα. Την απαραλλαχτη. Που ειτε
απεναντι, ειτε δικη μου, ειτε περνουσα απο καινουριους δρομους,
την αγαπησα.
-Δεν πλησιαζεις.
-Δεν πλησιαζω.
-Ναι αλλα, στεκομαι εδω.
-Αυτο δε θα σου το παρω πισω, ποτέ
-Θα ελεγες «ορκιζομαι» ;
-Παλι αυτη η αναγκη.
-Συνεχεια.
-Θα ελεγα δε θελω ποτέ να το παρω πισω ποτέ θα ελεγα παλι αυτη
η αναγκη.
-Στεκομαι.
-Τα καταφερνουμε μια χαρα. Τα καταφερνουμε.
-Τα παμε καλα. Τα καταφερνουμε.

NOTEBOOK

KOUFONISSIA

2-7-2008

Περιμενοντας το LEGO
+
Ψαχνοντας το LEGO
+
Εντοπιζοντας το LEGO
(ομως, οχι τον εχθρο του)
+
Επιστρεφοντας στο LEGO
+
...με 2 μερες καθυστερηση


Δεν εχω ερθει εδω ξανα.
Κι αν δεν ερθεις αυριο,
δεν θα 'χω ερθει εδω
ποτε

___

Να μπουμε στο ιδιο νερο
Να βαφτιστουμε

___

διατων αστερισμος
μοιαζει με παρτυ
σε πυρηνικο καταφυγιο
πεφτουμε-
χορευουμε-
πεφτουμε-
χορευουμε- χορευουμε;

3.7.08

Επρεπε να ειχα φερει μαζι μου ενα κουμπι και να 'λεγα στον
εαυτο μου οτι εισαι εσυ.

___

Ισως και να 'χω συνηθισει να σε περιμενω. Μπορει και
να μ' ευχαριστει.

___

Ο νομος της αναπνοης
Χιλια μικρα κι αρρωστα στοματα
στις παλαμες. Κανει κρυο στα χερια.

___

Το μεταδοτικο σου πλεγμα
Πότε συρματινο, πότε ασυρματο

___

Το πρυμναιο (κλιμακοστασιο)

Το μινι-βαν Η ΑΝΑΤΟΛΗ

στα ΚΑΛΑΜΙΑ, ο γάιδαρος "φρικιο"

___

Συμφορηση Δικτυου Συμφορα

4.7.08

Οι απαιτησεις των πελατών

___

Πιο λιωμενο τυρι στο τοστ
Πιο μελωδικη μουσικη, ζητουν οι πελατες

___

Θα μου βαλεις αντηλιακο στην πλατη;

___

koufonisi-> ΒΟΙΩΤΙΑ
χωρις ανταποκριση

___

Βλαμμμενο LEGO

___

O Αγγελος επαθε ηλιαση
Στα νησια δεν υπαρχουν Παρασκευες
Προπαρασκευασμενες ενοχες
Περιμενω την PIZZA μου LEGO μου...

___

Μπορω να σε πεισω μοναχα αν μ'ακουσεις

___

Ολο κοιμαμαι
κι ολο ξυπνω

05.07.08

Λοπ Λοπ!
Εδω Φρου Φρου.
Καλημερα LEGO.

___

Ειμαστε τοσο φτωχοι...
Ημασταν παντα τοσο;

___

Στεγνο, μαυρο δερμα

___

Το πρωι, περνουν ολοι απο μπροστα σου, χωρις τα μουνια
και τα καβλια τους. Ιδιοι. Τιποτα δεν κανει τη γυμνια εντυπωσιακη.
Ουτε εδω, ουτε εσυ. Ουτε εγω, ουτε εκει. Το μυαλο σου σε παιρνει
μακρια μου. Το μυαλο σου που τοσο αγαπαω.

___

Δευτερος καφες
Μια κι εικοσι δυο

___

Σταζουν πανω μου τα
ζουμια απο τον παγωμενο
χρονο σου - ΛΙΩΝΕΙ

___

τα COOL μωρα

___

Σκισμενες
οι παραλιες

___

6.7.08

Ο γάιδαρος Φρικιο ειναι δεμενος στο κεντρο του χωραφιου.
Απ' το νερο του ηπιε χτες ενας γλαρος. Μπορει να ηταν κι απλο
θαλασσοπουλι.

___

3

___

τελευταια μερα...

___

οι εμπειριες των αλλων

___

Μου το αρρωστησαν το παιδι μου.
Πυρετοι φιλοι.

___

Λοπ Λοπ!

___

Legooo...

___

Aυριο θα περασω οκτω ωρες, μονος μου, στο καραβι
Αυριο θα περασω οκτω ωρες, μονος μου, μεσα στο καραβι
6:55
6:55
Αυριο θα περασω 100χιλιαδες ωρες μεσα στο καραβι

___

Σ Ε Π Α Ι Ρ Ν Ω Ν Α Σ Ο Υ Π Ω Κ Α Λ Η Ν Υ Χ Τ Α Κ Α Ι Μ Ε Τ Α Θ Α Ξ Α Π Λ Ω Σ Ω

7.7.08

-...
-...
-...
-Για πού;
-Για Αθηνα
-Ειναι γεματο
-...
-...
-...

Lego σου το ορκιζομαι θα μεινω εδω που δεν βρηκα εισητηριο- δεν θα εξαφανιστω.
Θα ειναι οπως τις δυο πρωτες μερες που σε περιμενα να ερθεις. Αναμεσα σε δυο αναμονες,
περασα ομορφα. Τωρα θελω να γυρισω σ'εσενα, να γινουμε μαζι καλα, να σε αγαπησω χωρις
διακοπες, χωρις διακοπτες.

___

ΠΙΣΩ ΑΠ' ΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ, ΠΙΣΩ
ΑΠΟ ΟΛΗΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ
ΦΑΝΗΚΕ Ο ΗΛΙΟΣ - ΛΕΣ ΚΙ ΑΠΟ
ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΠΡΩΤΑ ΕΔΩ
ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ. ΠΡΩΤΟΥΣ ΕΜΑΣ
ΦΩΤΙΖΕΙ. ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ Η ΜΕΡΑ LEGO...
ΜΑΣ ΨΑΧΝΕΙ. ΜΑΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ.

___

οι μονολεκτικες σελιδες

___

Η πετσετα μου LEGO, εχει σκληρυνει τοσο
απο τα αλατια που δεν διπλωνεται. Εμεις, που
μοναχα απο πονο διπλωνομαστε,
σκληραινουμε απο πονο.

___

Δεν ξυπνησα

___

Δεν ειχε θεσεις

___

Το πλοιο δεν ηρθε ποτε

___

Το πλοιο δεν θα'ρθει ξανα

___

Με βριζει LEGO μου
.

Lego, εχουμε ολες τις απαντησεις μα κανεις
δεν μας εχει ρωτησει.

___

Στην επιφανεια των χαμηλων
νερων, ξαπλωσε η πορτα.
Η πορτα επιπλεει στα χαμηλα
νερα. Τα νερα ειναι πολλα.
Η θαλασσα εφυγε. Αφησε τα
νερα, μονα τους. Να σηκωνουν
την πορτα, ακινητα, για να
μενει η πορτα ακινητη. Και
να ανοιγει μονο προς αυτα.
Ή μονο προς τον ουρανο. Κανεις
ποτε δεν θυμαται. Το χιονι
που ανακατεψαμε με την αμμο
θα ειναι η επομενη θαλασσα.
Οταν ο αερας ξυπνησει την
αμμο και την σπρωξει μακρια.
Πισω. Οταν η αμμος σκεπασει
τα σπιτια που χτιζονται. Πισω.
Τα αληθωρα σπιτια που
κρυφοκοιτουν τον οριζοντα.
Μπροστα.

___

Καμμενο βαμβακι/βρεγμενη πετσετα

08.07.08
(Σαν διαδρομη, η ημερομηνια)

Lego, εγω θα ξεσκατιζω το μυαλοσου

ΜΥΑΛΟΣΟΥ
μια λεξη απο 'δω και περα

___

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ κ δεν το παιρνω πισω!

___

Βαριεμαι και δεν εχω ορεξη για τιποτα

___

Freddo espresso metriο
ΒΑΡΥ

___

Να πηδηξουμε απο το
μπαλκονι σου. Να
προσγειωθουμε σε ενα
πλοιο που βυθιζεται. Να
μας ρουφηξει η θαλασσα
και να μας κλεισει στο
βαγονι καποιου βυθισμενου
τρενου.

Υπνωτισμενα

Ψαρακια στην

Ησυχια

___

το γερασμενο δερμα
μου
απανεμος ορμος
το γερασμενο δερμα μου, η αναπνοη σου. Η
ξεχειλωμενη αναπνοη σου.

___

ΚΑΤΩ ΝΗΣΙ β'

___

Lego, απ' ολα, μου αρεσει πιο πολυ που
κιτρινιζουν οι τριχες στα χερια μου

___

Να μη θες να φυγεις. Εστω για λιγο. Να
αφηνεις κατι πισω σου, καποιον,
μιαν ανειπωτη υποσχεση. Να
εισαι σιγουρος πως θα επιστρεψεις
μια μερα. Να εισαι σιγουρος πως
θα επιστρεψεις τον αλλο μηνα
κιολας. Ετσι πρεπει να αφηνεις
το νησι.
Τελικα ημουν εδω LEGO.
Kαι ημουν περισσοτερο εδω, οταν
μου ελειπες περισσοτερο.
LEGO δεν ημασταν ποτε εδω.
Ομως ημουν. Κι ομως ησουν.

___

Α!
Στο ΓΑΛΑ, στο ειχα πει,
δεν θα πηγαινα. Δεν
πηγα. Θα παμε μαζι.
Μαζι.

___

23:44

___

Sugahsister
Sugahsister
Sugahsister

___

Δεν βλεπω τι
γραφω. Καθομαι
σ' ενα παγκακι. Ειναι
πολυ σκοτεινα και
φυσαει.
Φαινεται μονο ενα φως
απο το Κατω Νησι.
Ενας φαρος μαλλον.

09.07.08.

...κοκκορες...

___

ειμαι ετοιμος. ξυπνουν.

___

τοσο θεμα το εκανες, LEGO,
που εβγαλα τον πωπο μου στον ηλιο,
που γεμισε ο πωπος μου σπυρακια.

___

μια γατα με κοιτα επιμονα

___

το κοκκινο ηταν για
ΤΣΑΧΠΙΝΙΑ

___

ΚΟΥΦΟΝΗΣΙ 06:55

ΣΧΟΙΝΟΥΣΑ 07:29

ΗΡΑΚΛΕΙΑ 07:48

ΝΑΞΟΣ 08:54

ΠΑΡΟΣ 10:22

ΠΕΙΡΑΙΑΣ _ _ : _ _

___

Χτιζουν διπλα στα δεντρα
-φυτευουν διπλα στα σπιτια.
Βλεμματα, οπως: μικροβια
Χτιζουν μικροβια -
Φυτευουν μικροβια -
Η περιοδος του ψεκασμου,
ειναι καθε χρονο, η
εφηβεια ενος πενθουντος
συννεφου. Το επαναληπτικο
test, που δεν θα γλιτω-
νουμε για παντα.

___

Not all passengers are informed

___

- Παιζω με τις διαθλασεις.

- Τι εννοεις "παιζω" ;

- Τις κοιτω.

___

Ο Floriano. Και το σκυλακι του, που δεν το αφηνει στιγμη, παρα μονο για να μας το πεταξει, παιζοντας. Το σκυλακι που ειναι βρωμικο σαν τον Τσιτσινο μου. Η "γουάγουα" του. Η μαμα του η Χρυσανθη. Επιβιβαστηκαν στη Ναξο και τωρα μολις κατεβηκαν στην Παρο. Ζουν στο Βελγιο. Εβαλα τα κλαματα οταν εφυγαν. Δεν ξερω το λογο. Δεν ξερω... Η συγκινηση ειναι ανωτερη της ευτυχιας. Και ολων των απαντησεων.

___

15:25

το κουριερ

μεσα στο ασανσερ δεν επιτρεπεται να κλαιμε.
στους διανομεις
συνεχεια το λεμε
και το ξεχναμε εμεις.
περιμενω ενα κουριερ απ' την δραμα
μια μαξιλαροθηκη.
εστειλα γραμμα.
την εφαγαν οι λυκοι,
μου ειπαν. θα σου στειλουμε ξυλα. περιμενω τα ξυλα.
περιμενω τα ξυλα.
πρεπει να μου το υπενθυμιζω.
στο μεσα δωματιο, νομιζω
ειναι ο γιαννης. εχει φρακαρει η πορτα.
και δεν μπορω να ρωτησω εισαι μεσα; μυριζω τα χορτα.
τα εχει ποτισει.
κι αν ειναι αλλεργικος; δεν θα ξυπνησει
αν ειναι.
του ειπα μεινε
οσο θα κανω τις δουλειες μου
μα τωρα πρεπει να φυγει. ειναι-δεν-ειναι μεσα ξερω πως θελει να φυγει.