20090211

αυτο με τα τροπαια

υδατωνομαι στον υπερθετικο της σκιας

χερια πορωδη τροπαια σ'αποκοιμισμενη πτωση

ο αερας ειναι το κυμα και λασπωνει τους τοιχους

φρυδια γαμψα

πρηζονται αντιστροφως

Εγω φυτεψα την επαναληψη
Εγω και την ηχω της

Χαϊδευω τις χορδες ενος βρεγμενου τρομου

- τοσοι εχθροι κι ουτε ενα μισος

Labels:

3 Comments:

Blogger ΜΑΡΙΑ Ρ. said...

με ένα τρόμο
καρφωμένο
στο μέτωπο
σ' άφησα

να κερδίσεις
όλα τ' αποκτημένα

και εσύ
ακόμα πολεμάς
σκιές
που τον ίσκιο τους
φοβούνται...

12/02/2009, 23:02  
Anonymous Anonymous said...

τόσα χρέη και ούτε μια ελπίδα!
γαμώτο.

13/02/2009, 22:04  
Anonymous Anonymous said...

τόσοι μαλάκες κι ούτε ένα ενδιαφέρον τσόλι- γαμώτο.

14/02/2009, 08:39  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home