μετακομιση

http://deneisaidentro.blogspot.com

δεν εισαι δεντρο

http:// δεν εισαι δεντρο. blogspot . com

χρονια μου πολλα

τα γενεθλια μου περυσι

τα γενεθλια μου προπερσι

τα γενεθλια μου αποψε

βιντεο με πολλα πουλια

μια φωτο με τον κωλο μου

( γιατι μου αρεσει να τον δειχνω )

η ανιδιοτελης υποστηριξη

dose me sta paidia rikse me sta paidia
tha eimai o agnostos ksana
o persinos akomi
dose me sta paidia rikse me sta paidia
apo ena mati exo gi ayta
kapou eixa kai mia megali agapi
pou mou 'vriske panta ta kleidia
metefraze ki osa elege to deytero mou stoma
ma den to kratage sfixta
ki etsi to xasame ayto
dose me sta paidia rikse me stin koilia tous



(poian apousia tha aixmalotisoume
tora pou grigora xalaei to psomi
mallon tha mas to pei o ilios - gia olous o ilios
ektos apo emas)

πες μου κατι για 'σενα.
στα σχολια.
σε μια μικρη φραση.
εστω ανωνυμα.
(εχω μια ιδεα)

μια ευθεια απο 'δω / τρια

Οταν σε συναντησα πρωτη φορα ενιωσα σαν να ειχα μολις θυμηθει μια λεξη που εψαχνα απο καιρο. Σαν να ημουν ντυμενος ζεστα κατακαλοκαιρο καπου με πολυ κοσμο μονος μου. Σε καποιος μερος οχι σαν σινεμα ή κατι τετοιο αλλα σαν πλατεια που γερνει.

Οταν σε συναντησα πρωτη φορα ειπα απο μεσα μου "Τι ειναι αυτος ο μυκητας"

Και μετα σε μυρισα. Και μυριζες οπως θα μυριζε το χρωμα πρασινο, αν ειχαν αρωμα τα χρωματα, αλλα τα χρωματα ειναι μονο για να τα κοιτας κι εσυ ησουν μονο για να σε μυριζω.
Σκυβω ακομη να μυρισω ο,τι πρασινο βρεθει μπροστα μου αλλα δεν εχουν αρωμα τα χρωματα και για αυτο δεν μυριζουν οπως εσυ κι αυτο ειναι οκ.

Ειπες "Θελω να σου βαλω αυτο το αγγουρι στον κωλο" και σου ειπα "Να μου βαλεις δυο" και μου ειπες "Δεν εχω δυο αγγουρια" και σου ειπα "Θα το κανουμε οταν θα εχεις δυο, τωρα θα καθαρισουμε το μπανιο σου".

Δεν σκεφτεσαι οτι μπορει να με βρει καποιος και να με σωσει και να με αγαπησει πολυ. Σκεφτεσαι οτι μπορει να μη με βρει κανεις και να με λιωσει αυτο το πραγμα που εχει το σκουπιδιαρικο για να παταει τα σκουπιδια. Τωρα ειμαι ανθρωπος παλι. Περπαταω διπλα σου. Τωρα ειμαι παλι κουταβι. Περπαταω μπροστα σου. Κανω τσισακια μου. Τωρα ειμαι ανθρωπος παλι. Περπαταω μπροστα σου. Κατουραω. Εισαι κουταβι. Τα πινεις.

Σε φωναζει καποιος απο απεναντι: Κουμπι! Κουμπι! Μα ποιος εβγαλε τον σκυλο του Kουμπι; Μονο εμεις δινουμε στο ουδετερο ψυχη. Αν ησουν σκυλος μου θα σε φωναζα Σαλαμι ή Ξου ή Παλιομαλακισμενομπασταρδομεληγμενηψυχη.

σε αναμονη σε σιγαση

μια ευθεια απο 'δω / δυο

Μενεις κοντα. Σε ενα στενο μια ευθεια απο εδω. Την πρωτη φορα εκανα ολοκληρο γυρο γιατι μπερδευτηκα και νομιζα πως εμενες απο την αλλη μερια των γραμμων κι εσυ μενεις απο την αλλη μερια οχι των γραμμων αλλα απλως μενεις στην αλλη μερια ολων των γραμμων της ιστοριας του κοσμου.

Κι ακουω τυμπανα στα τελευταια μετρα οταν ερχομαι κι ακουω τυμπανα στα πρωτα μετρα οταν φευγω. Τα ακουω μεχρι εκει που ο δρομος σχεδον στριβει ελαχιστα ισα για να σταματησει να φαινεται το παραθυρο σου και οταν δεν φαινεται το παραθυρο σου σταματουν τα τυμπανα και ξεκιναει η δροσια.

Αυτη η μυρωδια σαν χωριο. Σαν αλογα. Μεχρι να περασω απεναντι ολα τα αυτοκινητα μοιαζουν με αλογα. Μεχρι να περασω απεναντι σκεφτομαι πολλα απο αυτα που μου λες καθε φορα που μου θυμιζουν πραγματα που δεν εχουν καμια σχεση με εσενα γιατι ο,τι εχει να κανει με εσενα μου θυμιζει κατι αλλο απο ολη τη ζωη μου. Μα τιποτα αλλο στη ζωη μου που δεν εισαι εσυ δεν θυμιζει εσενα.

Το απεναντι ειναι ατελειωτο. Μεσα σε αυτο ειναι το σπιτι μου. Μακαρι μια μερα να μην το εβρισκα. Να εξαφανιζαν την πολυκατοικια ή εστω να αφαιρουσαν απο αυτην σαν συρταρι το διαμερισμα μου. Τοτε ισως (κι ισως αν ημουν και λιγο αρρωστος αλλα οχι κατι κολλητικο) θα με δεχοσουν να μεινω ενα βραδυ.

Στο δικο σου μικρο απεναντι.

Γιατι πηδιομαστε και ειναι σαν αγκαλια.

Γιατι το μπανιο σου εχει το πιο κρυο πατωμα που πατησα ποτε.

Για την μυρωδια που βγαινει οταν ανοιγεις την πορτα πριν καν φτασω στον πεμπτο και περιμενεις να φανω κι εγω αργω επιτηδες αλλα κανω θορυβο με τα ποδια μου σαν να ανεβαινω και καθε φορα φωναζεις οτι θα κλεισεις και δεν θα μου ανοιγεις μετα και καθε φορα ειμαι σιγουρος οτι το εννοεις κι ανεβαινω τα σκαλια δυο-δυο τρεχοντας

Γιατι ταιριαζουμε σαν τα αυγα-ματια με το πιπερι τα βραστα αυγα με το αλατι την ομελετα με το κετσαπ

[γιολκ ειναι ο κροκος στα αγγλικα. ποτέ δεν το θυμαμαι οταν πρεπει.]

Δεν σε ονειρευομαι ποτε. Αλλα οποτε ονειρευομαι το πετρινο εκεινο βουνο με εκεινο το αγριο πλασμα που με κυνηγα στο σκοταδι και εγω ημουν εκει για να βοηθησω να μετακινησουν το σκουριασμενο πλοιο ή να σπρωξουν πιο πισω τη θαλασσα και καπου εδω ηταν κι ενας διασημος τραγουδιστης που στεκομασταν σε λεπτους ξυλινους πασαλους και φυσουσε με εναν τροπο πολυ εξωτικο, ξυπναω και νιωθω σαν να σε εχω δει.

Ενω οταν ονειρευομαι αυγα, που ταιριαζουμε σαν αυγα με μπεηκον δεν σε σκεφτομαι οταν ξυπναω. Σκεφτομαι αν εφαγα αυγα. Αν εχω αυγα. Σκεφτομαι την μητερα μου που εχει χοληστερινη και μετα θυμαμαι εκεινη την ερευνα που νομιζω μου την ειχε δειξει ο Κυριακος που λεει οτι δεν εχει αποδειχτει επιστημονικα η σχεση αυγου-χοληστερινης.

Και μετα σκεφτομαι ποσα πραγματα συσχετιζουμε στο μυαλο μας που ειναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΣΧΕΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ αλλα ποτέ καποια άλλα που μπορει να εχουν σχεση μπορει και να ειναι εντελως ασχετα μεταξυ τους. Ασταματητα μας ξεγελαει μ' αυτον τον τροπο η ζωη.

μια ευθεια απο 'δω

Αν ηθελες να ερχομουν για ενα λεπτο να σου δωσω ενα χοτ ντογκ και να φυγω.

Και θα σου το εδινα στο χερι και θα σου εδινα κι ενα φιλι πολυ κοντα στο στομα και μια παυση.

Τρεχοντας. Θα σου εδινα μια παυση.

Και την επομενη φορα θα φερω περισσοτερα χοτ ντογκς να κανουμε διαγωνισμο. Δεν ξερω τι ακριβως. Κατι θα σκεφτουμε. Θα ειναι απο αυτα που δεν ντρεπομαστε να κανουμε γιατι ειμαστε εμεις.


Οπως μου λες οτι δεν σε νοιαζει που δεν κοβω τα νυχια των ποδιων μου γιατι ειμαστε εμεις και σιγα.

Κι αυτο που παθαινουμε, που μοιαζει με ζεστη αλλα δεν εχει καμια σχεση με τα σωματα. Ουτε και με την θερμοκρασια και παρολο που δεν εχει καμια σχεση με θερμοκρασια και θερμοτητα, εμενα ιδρωνει ο κωλος μου, ολη η σχισμη μεχρι βαθια μεσα. Μεχρι το στομαχι μου και με σκουπιζεις με ενα τσιγαρο. Αηδια.


Με εσενα δεν με πιανει αυτο που θελω να ειμαστε εξω στον ηλιο ολη μερα να τρεχουμε να τρωμε βρωμοφαγητα στις πλατειες και να μου παιρνεις ζαχαρωτα. Με εσενα δεν με πιανει αυτο που θελω να μου λες "Πού σε βρηκα εσενα Τι θα σε κανω εσενα μου λες;" ουτε αγορι σου θελω να με λες. Με εσενα θελω να ερθω μια φορα σπιτι σου και να μην βγω ποτε ξανα απο 'κει. Κι απλα να ειναι το προσωπο σου 3 εκατοστα μακρια απο το δικο μου.

Εσενα ποτε δε θα σου ελεγα "Μην το κανεις αυτο" ή "Ελαττωσε το λιγο μωρε" ή "Πού πας". Εσενα θα σε αφηνα να σκοτωθεις μπροστα μου αν ετσι σου ερχοταν να κανεις εκεινη τη στιγμη. Δεν θα σου ελεγα "Αλλαξε τραγουδι" ή "Ποναει λιγο αυτο". Εσενα θελω μονο να σου λεω "Ναι" και "Ετσι"

Και να με χτυπας

Και να μη λες "Μωρο μυριζω τα μαλλια σου στο χερι μου"

Να λες "Δεν ξυπνησα καλα σορρυ"

Και να με πεταξεις απο το μπαλκονι. Θελω πολυ να μεινω εκει και δε θελω να φυγω καθολου.

paralyses

Sleep
paralyses your chest

through your eyelids
towards some Face across the Bed

a dream can Swim across your sheets
so many times
so many nights tiny Nights
a Name can swim across your sheets
so many times
so many nights tiny Nights

- everything 's lit up
- everything 's lit up
- everything 's lit up

βιντεο με σεξ στο δρομο

αμφιβιος / ονομα / πραγματα

Δεν μπορω να σκεφτω καθαρα. Εσυ θα εισαι. Παντα οι ανθρωποι ειναι αυτοι που νομιζουμε. Δεν ειναι παντα αυτο που νομιζουμε. Και στο τελος ειναι παντα αυτο. Η φωτογραφια. Εκεινη που εισαι στον βυθο. Δεν φαινεται το κεφαλι σου κι ετσι δεν ξερω αν ειναι και το κεφαλι σου μεσα στο νερο ή αν ειναι στην επιφανεια κι αναπνεεις ή αν ειναι μεσα στο νερο και παλι αναπνεεις. Δεν ξερω αν εισαι... πως το λενε... Αμφιβιος

Τα πραγματα δεν ειναι αμφιβια. Τα αντικειμενα. Αναπνεουν μονο στο νερο. Πώς λενε τα ζωα που αναπνεουν μονο μεσα στο νερο; Ψαρια; Πραγματα θα τα λενε. Βεβαια εγω θυμομουν να εισαι γυμνος σε εκεινη τη φωτογραφια. Αλλα αυτο απλα το θυμομουν. Δεν νομιζω πως ησουν γυμνος. Ισως επειδη ... Χωρις λογο. Ισως επειδη τοτε δεν ειχες επωνυμο. Ηξερα μονο το μικρο σου. Και νομιζα οτι δεν ηταν το κανονικο σου. Νομιζα πως, ετσι, ειχες σκαρφιστει ενα ονομα. Το πιο απλο. Ολοι, οταν σκαρφιζονται ονοματα, τους ερχονται τα πιο περιεργα. Τα πιο αγαπημενα τους. Ενω οι αγαπημενοι μας δεν εχουν περιεργα ονοματα. Κι αυτα θα επρεπε να ειναι τα αγαπημενα μας. Τα ονοματα των αγαπημενων μας. Και σκεφτηκα πως εκεινο ηταν το δικο σου αγαπημενο. Κι ηταν τελικα το δικο σου.

τον εχω πολυ μεγαλο

στο μπανιο

Τα δεντρα αφηνουν χνουδι στην πλατη μου
Το νερο αφηνει χνουδι
Το μπουφαν μου εχει μια τρυπα - απο εκει φευγουν τα πουπουλα
Το κεφαλι μου εχει μια τρυπα - απο εκει μπαινεις εσυ
τεραστιος
Η μακρουλη σκια σου τεμνει την αποσταση
Ενα σκληρο μαξιλαρι
Τα δεντρα αφηνουν χνουδι πανω σε αυτα που μου λες
και πανω σε αυτα που σου κανω



Σε λιγο θα γνωριστουμε
κι ουτε που θα ακουσουμε τους μεθυσμενους γονεις
της περιποιημενης μας καυλας να ερχονται
γιατι θα ειμαστε στο μπανιο
Το μπανιο εχει μεσα νερο εχει δεντρα εχει πλακακια
εχει δρομους, εχει πετρες, φτερνες, φρικια που δεν διασταυρωνονται
Ομως ολα γλιστρουν μεσα στο μπανιο
Ολα γλιστρουν ωραια μεσα στο μπανιο

αρχικος χρονος

τα σκυλια δεν διψουν τον Γενναρη
θα με δεις κατω απο μια γωνια ορθη
να ξερνω το χαλικι αλφαβητικα
αλλα σε μια αλλη γλωσσα
και τα σκυλια δεν διψουν τον Γενναρη

η τριτη σιωπη δεν προσαρμοζεται
δεν θα μας υιοθετησουν ουτε και σημερα
γιατι ειμαστε φαντασματα σημερα
πρασινα που δεν ερωτευτηκε κανεις
και σκυλια

συγγνωμη που δεν σε θυμηθηκα τωρα σε θυμαμαι και τα σκυλια δεν θυμαμαι δεν υπαρχει πληθυντικος αριθμος ουτε αρχικος χρονος για εσενα και τον πιανει λοξυγκας τον ΣΦΥΡΙΧΤΡΑ οποτε παει να μου πει το ονομα σου

(Αγγελε παλι ειπα την λεξη ΠΡΟΒΟΣΚΙΔΑ και παλι πηρε τη θεση της μια αλλη)

βιντεο με χελωνο-σεξ

screen capture. τσοντα. (2)

too many skittles

μπορω να πλεξω τις γραμμες
η μνημη δεν ειναι ρημα
τραγουδαμε στο μπανιο
απο στρουθοκαμηλισμο
κι αυτο δεν ειναι πημα

:P

ώχετο απιών

ολοι σωματα
και ραμμενες παιδικες θαλασσες
τα παντοτινα, ημιτελη
ο αερας σε επαναληψη

ποιο ειναι το αληθινο σου ονομα;
ποιο ειναι το αγαπημενο σου οστο;
ποιο ειναι το αληθινο σου ονομα;
ποιο ειναι το αγαπημενο σου οστο;

ο κωλος μου και τα τειχη

δεχομαι επιθεση εδω μεσα
επιθεση με καλη προθεση
χωρις προθεση
το χειροτερο ειδος.







Πρεπει να φυγω απο εδω μεσα πριν πεθανει ο σκυλος μου,
Πρεπει να φυγω απο εδω μεσα πριν τσακωθω με τη μανα μου,
Πρεπει να φυγω απο εδω μεσα πριν γινουν αντιπαθεις ολοι οι φιλοι μου

Πριν φτιαξει ο καιρος και γυρισω μεθυσμενος ενα πρωι και γελαστος κι ακουστει απο τους συγγενεις μου ενα λαθος ονομα. Λες κι ειμαι δεκατριων και κλαιω στο κρεβατι μου. Λες κι ειμαι δεκαεφτα και κλαιω αμα πιω παραπανω. Εδω ειμαι παντα δεκατριων δεκατεσσαρων δεκαπεντε δεκαεξι δεκαεπτα δεκαοκτω δεκαεννεα φτου και βγαινω κι οταν ξαναρθω θα ειμαι εικοσι πεντε κι οταν ξαναρθω θα ειμαι εκατον πεντε κι οταν φυγω για τελευταια φορα θα ειμαι οσο ημουν τοτε που ηταν ολα υπεροχα. Υπεροχος εκεινος, εγω ημουν υπεροχος, υπεροχος καιρος, τα λαθη ηταν υπεροχα, οι φιλοι μου ηταν ολοι κι αυτο ηταν υπεροχο, υπεροχες φωτογραφιες, οι λεξεις ηταν υπεροχες και πολλες και τα λογια ηταν υπεροχα και λιγα.

Εζησα μεσα σε δεκα λεπτα ολα τα "ποτέ" που ειχα πει. Κι ακομα λεω "ποτέ". Λεω "ποτέ" πολλες φορες την ημερα. Αλλα το κανω στα ψεματα. Λεω "εγω ποτέ δεν θα αγαπησω ξανα" ή "εγω ποτέ δεν θα εκανα ερωτα ξανα με αυτον τον ανθρωπο".

και ειναι σαν να προσευχομαι. χωρις ιχνος ευγνωμοσυνης. σαν αγραμματος ψευτης πιστος. προσευχομαι χωρις να αγαπω οσα μου λειπουν. σαν να εχω πληρωθει. σαν να κρυβομαι.

ο καιρος ειναι γαμψος.
ο χρονος δεν ειναι

αγριο σεξ στο χιονι

Τωρα θα βγαλω τα παπουτσια μου και τις καλτσες μου γιατι ειμαι θυμωμενος κι εχω ενα δοντι κι εχω δυο ποδια γιατι ειμαι θυμωμενος κι ειμαι στο πατωμα κι ο κωλος μου κρυωνει.
Εξω εχει χειμωνα και μεσα μονο οι τοιχοι ειναι ζεστοι και κρεμωδεις

"Η αγαπη..." λες "...οταν την παρατας στο γραμμα βητα, μολυνεται."
"Ναι..." σου λεω "...αλλα και το ποδι μολυνεται αλλα αυτο το κοβεις"

Ποιος εισαι εσυ; Και γιατι μου μιλας; Και γιατι ψιθυριζεις;
ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ νερο



Δεν θελω να φανει σαν να συλλαβιζω. Δεν εχω καποιο προβλημα. Ουτε κι εσυ βεβαια.
ουτε και
και
και
μαλλον δεν εχει καμια σχεση με την λατρεια που νιωθω για τις λεξεις που δεν ειπες
δευτερη φορα
και μαλλον εχει.

Υπεγραψα κατουρωντας στο χιονι και το χιονι δεν ανηκει σε κανεναν ομως απελπιζεται και σφηνωνει στα ματια τους. Το χιονι δεν εχει κανεναν συμβολισμο. Εχει μονο νερο και πλαστικο νερο.

οτι μοιαζουν

Εμεις θα μιλαμε, οταν θα ειμαστε γέροι, με πολλες γραμμες και πολλες αποστροφους.

Εμεις θα μιλαμε σαν γέροι.
Θα περπαταμε, θα θυμομαστε, θα ξεχνιομαστε, θα μαλωνουμε σαν γέροι.
Θα εχουμε απο ενα χερι, απο μιση καρδια κι απο εκατο ονειρα σε καθε μισο.
(Εκατο εσυ κι εκατο εγω.)
Ιδια σχεδον.

Δεν θα περιμενουμε πια το καλοκαιρι. Θα λεμε "Ας αντεξουμε πρωτα ως το μεσημερι..."

Κι ενα πρωι δεν θα αντεξουμε.

Θα κοιταχτουμε σαν γέροι, μα θα δουμε ενα αγορι γερό.
(Ενα εσυ κι ενα εγω.)
Ιδια σχεδον





19.02.07 τα παιδια μεγαλωνουν κι ολα δειχνουν ωραια

βιντεο με κωλο και πατουσες

προφητης

________________________
εκει συναντιουνται οι εφιαλτες μου.
εκει περνω μεσα απο την ομιχλη με το αυτοκινητο μου
η παγωμενη εκπνοη του θεου τυλιγει τα δεντρα
τυλιγει το βουνο
σαν μεγαλη στροφη
_____________________
Αν συναντουσα ξανα τους παλιους μου φιλους
θα εφτιαχνα μουσικα οργανα απο τα κοκκαλα τους
και μικροσκοπικα κουζινικα σκευη
για τα παιδια μου και τα παιδια των καινουριων μου φιλων




___________________________________________

το βουνο ειναι μακρια. ειναι καμια ωρα απο 'δω και θελει
καμια ωρα να ανεβεις μεχρι εκει που μπορεις να πας με το αυτοκινητο.
και μετα αλλη μια ωρα περπατημα μεχρι εκει που μπορεις να φτασεις με τα ποδια.
απο 'κει κανονικα φαινεται η κοιλαδα. αλλα εχει παντα συννεφα.
ειναι πολυ σπαστικα τα συννεφα οταν βρεχουν κι οταν εχεις κανει 3 ωρες ταξιδι
για να δεις την θεα απο την κορυφη και τελικα μπορεις να δεις μονο τη μυτη σου αν αλληθωρισεις. λες κι ανεβηκες στο βουνο για να αλληθωρισεις και να ξανακατεβεις. 3 ωρες βεβαια δεν ειναι και τοσο πολυ. υπαρχουν βουνα που θελεις 50 χρονια για να τα ανεβεις αλλα δεν χρειαζεται να τα ξανακατεβεις γιατι πεθαινεις εκει και δεν ξαναγυρνας. μα παντα εχει συννεφα στα βουνα. δεν ξερω ενα βουνο χωρις συννεφα. ηξερα καποτε ενα βουνο που ειχε μονο ενα συννεφο. δηλαδη ηταν πολυ κοντα στο να μην ειχε ουτε ενα. αλλα ειχε ενα συννεφο, ακινητο και παντα το ιδιο, αλλα το βουνο εκεινο που ηξερα δεν ηταν κανονικο βουνο. ησουν εσυ. αλλα το συννεφο ηταν κανονικο συννεφο.


____________

γυμνος παραμονη χριστουγεννων

η πολη οπου

Ο αφρος εχει ενα κρυμμενο στομα και μου παιρνει απ' το δερμα τις μυρωδιες.
Μου παιρνει απ' το χιονι τη γευση.

Οταν εσυ δεν με ηξερες. Οταν η πολη αυτη ηταν κατα δυο δρομους πιο μικρη. Και κατα δυο ανθρωπους. Οταν η πολη αυτη ειχε στο κεντρο της νερο και μεσα της νερο και γυρω-γυρω πολλα δεντρα αλλα δεν υπηρχε η λεξη "δασος". Υπηρχαν μονο πολλα πολλα δεντρα.

γυρω-γυρω πολλα πολλα γυρω-γυρω

Παρα πολλες λεξεις δεν υπηρχαν. Οι περισσοτερες.
Ομως σιγουρα υπηρχαν οι λεξεις "ΣΕ ΣΥΜΠΑΘΩ"
Και σιγουρα υπηρχες εσυ. Αλλα δεν με ηξερες.

Ο αφρος, εννοω τις σαπουναδες οταν κανω μπανιο. Δεν εννοω τα κυματα.
Με καμια λεξη δεν μπορει κανεις δεν μπορει να εννοησει τα κυματα.
Τα κυματα μπορει κανεις να τα ζωγραφισει και να τον πνιξουν και να του κλεψουν
ενα απο τα δαχτυλα των ποδιων.

Ουτε κανεις μπορει να εννοησει εσενα. Ουτε και να σε ζωγραφισει ουτε και να τον πνιξεις. Εσυ γαργαλιεσαι. Αυτο ειναι το πιο ομορφο πραγμα που ξερω σε αυτη τη ζωη. Οτι εσυ γαργαλιεσαι.

screen capture. τσοντα.

μου αρεσει να κανω σεξ με φιλους

"ο βιος των εντομων"

μου αρεσει να βγαζω τα ρουχα μου

στον λοφο

α! ενα βιντεο!

the aquarium (λινκ)
το κειμενο (λινκ)

στον λοφο

jogging

οι πιο αδειες μερες ξεκινουν με ενα χαδι στα σκυλια της ακροπολης.
ξεκινουν με τον κροτο που κανουν τα κλειδια ετσι οπως ανακατευονται μεσα στο σακιδιο.
σαν παραμορφωμενα χριστουγεννα.
ξεκινουν με την λεξη κρασπεδο.


πες την δυνατα.

σχεδον δεν ειμαι σιγουρος για την σημασια της λεξης κρασπεδο κι αργοτερα θα ανοιξω κι ενα λεξικο.
οι πιο αδειες μερες ξεκινουν με το χνωτο που επιστρεφει και μου γαργαλαει τη μυτη και το κενο αναμεσα στα φρυδια.
ξεκινουν με την ερημια.
κι οταν στριβω στον χωματοδρομο κατω απο τον λοφο ειναι πολυ τρομαχτικα.
γιατι ειναι ακομη σκοταδι.

κι ενω ξερω οτι σε 5 ακριβως λεπτα θα χαραξει και σε 10 θα ξημερωσει και σε 12 θα ειναι μερα κανονικη και θα χυνεται της πουτανας το φως πανω σε ολη την πολη.. κι ενω το ειδα και χτες και προχτες οτι τετοια ωρα φτιαχνεται το πρωι, τωρα ειναι τοσο σκοταδι που δεν μπορω να εχω καμια σιγουρια γι' αυτο.

ειναι λες και ειχε παντα σκοταδι και θα εχει για παντα σκοταδι

και αυτο το λεπτο κρυο που καιγεσαι αν περπατησεις λιγο και παγωνει ο λαιμος σου βαθια μεχρι το στομαχι αμα σταματησεις για ενα δευτερολεπτο να παρεις ανασα ΚΡΑΣΠΕΔΟ.

οι πιο αδειες μερες ξεκινουν με τραγουδια που περνουν μεσα απο τα χαλασμενα ακουστικα μεσα στα αυτια μου κι αραγε φωναζω; κι ενω τραγουδω δυνατα γιατι ειμαι μονος μου και ειναι για λιγο ακομη σκοταδι και τραγουδω για να μη φοβαμαι αλλα και για να ειδοποιησω οτιδηποτε φοβαμαι οτι πλησιαζω και να σταματησει να κανει οτι κανει πριν περασω απο μπροστα ωστε να μη χρειαστει να με σκοτωσει μετα. κι ενω λοιπον τραγουδω δυνατα και τρεχω κιολας και ειναι παρατολμο γιατι ειναι μονο η τριτη μερα που τρεχω και δεν θα επρεπε να αντεχω να τρεχω , να τρεχω σε χωματοδρομο, να τρεχω σε ανωμαλο ανηφορικο χωματοδρομο και να τραγουδω ταυτοχρονα αλλα εγω εχω καλυτερη αναπνοη οταν τραγουδω. αληθεια. αμα τραγουδω τρεχω περισσοτερο. κι ενω λοιπον τραγουδω δυνατα και τρεχω και κανουν φασαρια τα κλειδια στο σακιδιο στην πλατη μου και ΚΡΑΣΠΕΔΟ ΚΡΑΣΠΕΔΟ ΚΡΑΣΠΕΔΟ, ξαφνικα σταματαω. και βγαζω και τα ακουστικα. και σταματαω και να τρεχω. και κρατω για λιγο την αναπνοη μου γιατι λαχανιαζω και κανω φασαρια. και σταματαω. βγηκα απο το σπιτι.

το σταματημενο χαδι

Και τωρα πολλες λεξεις δεν κανει να λεω Και δεν κανει να κλαιω μπροστα στα παιδια μου - ουτε οταν κλαινε αυτα μπροστα μου

ουτε οταν με σκεπαζεις
ουτε οταν λαχανιαζεις διπλα μου
ουτε οταν δεν με σκεπαζεις
ουτε οταν δεν σε θυμαμαι πολυ καλα
ουτε οταν σε ζητουν στο τηλεφωνο
δυο χρονια μετα

Δεν ειχα καταπιει το αποτυχημενο φως Δεν ζυγιζα το σταματημενο χαδι καθε γαμημενο πρωι
σαν ανορεξικη επαφη Ημουν νεος πολυ -ημουν
φτυστος
αυτος
που μ'αγαπουσε καθε φορα

Αν ειναι θαμμενα οσα δεν εφτανα παλια, να πω στα χερια μου να σκαψουν Κι εγω θα σκαψω για τα χερια μου Θα σκαψω γιατι με σκεπαζεις Θα σκαψω γιατι λαχανιαζεις διπλα μου Θα σκαψω γιατι δεν με σκεπαζεις

Και το πρωι που θα 'ρθουν, θα ζυγιστω μες στο σκοταδι , θα το σκασω απο την πισω πορτα, δεν ημουν ποτε εδω.

ο ΚΑΪΝ

παγακια

αλλο ενα

1 μηνας και 10 μερες

αλλο ενα βιντεο

και τωρα δυο βιντεο

άυπνο - προς γκολντιν και χοπερ

άυπνο

υπνο τωρα

πεταγομαι μεχρι το σουπερ μαρκετ

εγω ουτε ωραιο σωμα εχω ουτε για καλο το λες "κανονικο" ουτε μπορω να σου προσφερω οσα ζητας γιατι πανε μαζι με τα υπολοιπα. και πώς γινεται να σου κανει το λιγο και ολο μαζι να μη σου αρκει; και τα ματια σου ειναι σαν να τα παρατησε καποιος στο προσωπο σου. θελεις να σε πηδηξω. οκ. να σε φιλησω θελεις; και το προσωπο σου, δεν μπορω με τιποτα να το φωτογραφισω. δεν βγαινει ισιο με τιποτα. εγω ουτε μεγαλο πουλι εχω ουτε μεγαλο καβλι ουτε μεγαλο πουτσο. ουτε και καλοσυνη. εγω κοιμαμαι με την τηλεοραση αναμμενη και αλλαζω θερμοσιφωνα καθε δυο χρονια. εγω δεν τολμω να παρω τηλεφωνο για δουλεια αλλα μπορω να ζητησω συγγνωμη απο τον μεγαλυτερο εχθρο μου που δεν ημουν εκει οταν γινομασταν εχθροι. εγω θελω να γινω τραγουδιστης αλλα δεν το λεω γιατι ειμαι πανω απο 12 χρονων και μπορω να ειμαι πραγματα που δεν μπορω να θελω να ειμαι, μα σαν αισθηση, ηταν λες και φιλουσα το μετωπο σου. οταν το ζαρωνεις.

το παρτυ

αμετρητες ανεργες λεξεις
εκατο χιλιαδες για καθε γουλια εκατο χιλιαδες γουλιες
καθαρου σαλιου

εκατο χιλιαδες αναπαντεχες συναντησεις
εκατο χιλιαδες ανθρωποι, μεσα στο ιδιο δοχειο

|_|

τα καταφεραΜΕ -
χορευουΜΕ ΜΕ ΜΕγαλα, αορατα θαυμαστικα