55

στιγμα

οχι για περισσοτερο απο δεκα λεπτα
κατι παραπανω απο πεντε
και ολες οι φλεβες μεσα μου
τεντωθηκαν
ενιωσα το αιμα μου
να επιθυμει τον ουρανο
την ασφαλτο
τον αερα τριγυρω

οποιον κι αν ρωτησεις
θα σου πει
"τι υγρασια"
μπορω να διαφωνησω;
4 μπανια την ημερα
4 μπλουζες
οι προβες των παιδιων
αντιβιωτικα, αλοιφες, σπυρακια, πιπιλιες
μηνυματα μηνυματα τι ζεστη
ο σαρανταρης αδελφος και η γυναικα του
η κορη της γυναικας του
να δωσω θελω να δωσω
στα ονειρα μου τρωω ξυλο
για καθε πουστια
ξυπνω και τρωω γιαουρτια
εναμιση %
πεντε ωρες μετα τα μεσανυχτα
τι θα απογινω

ο μπαμπας πηγε τον καρλο στο αεροδρομιο. η μαμα με εφερε σπιτι και πηγε να κοιμηθει στην marie-claude.

- Μωρο μου, τα καλυτερα μας χρονια εχουν περασει ανεπιστρεπτι ή αρχιζουν απο αυριο;
- Η αγαπη ειναι τα καλυτερα μας χρονια μωρο μου

54

εχω ακουσει το γελιο σου

γλιστρας στο σωμα μου σαν κυμα

και κρυφακουν τα κυματα

μονο για λιγο
κοιτας
πανω, τον ηλιο

ανοιγω

κι ερχεσαι

γιορταζω το βλεμμα σου

ποιο τραγουδι ν' ακουσω
μετα απο το γελιο σου

53

αρλεκιν

βγαζουμε τα μαγιο μας μεσα στο νερο. εκεινος κρατα το δικο μου. εγω περναω στο μπρατσο μου το δικο του. η θαλασσα -ουτε να ζηλευε- μπαινει αναμεσα στα προσωπα μας - το παιχνιδι μας, ειναι για ποσην ωρα θα αντεξουμε, χωρις διακοπη, να φιλιομαστε. και καταπινουμε νερο, μπαινει στις μυτες μας, με γοργες κινησεις των χεριων προσπαθουμε να κρατησουμε τα κεφαλια μας μακρια απο την επιφανεια. ανοιγω τα ματια μου συχνα για να τον κοιταξω. περιστρεφομαστε ο ενας γυρω απο τον αλλο και καθε τοσο ο ηλιος φωτιζει το προσωπο του. και για λιγες στιγμες δεν ακουγεται τιποτα. ουτε τα μαλακα κυματα που σκαρφαλωνουν στο βραχο διπλα μας, ουτε το λαχανιασμα του, ουτε το νερο που μπαινει στ' αυτια μου. και δε βλεπω τιποτα αλλο εκτος απο το λευκο προσωπο του, το μισανοιχτο στομα του κατω απο τα κλειστα ματια - τ' ανοιγει... και θελω να του πω δεκα χιλιαδες λεξεις. κι ανοιγω το στομα να μιλησω μα το βλεπει σαν καλεσμα για τη ζεστη του γλωσσα. ο ενας ηλιος μου καιει το μετωπο, ο αλλος μου καιει τα χειλη. τοσο πολυ φως. κι αλλο τοσο μεσα μου μολις χαμογελασει. θελω να τον αγκαλιασω σφιχτα και να βυθιστουμε ησυχα, με μαγικο τροπο, σε ενα καταλευκο κρεβατι, μεγαλο οσο οι λεξεις που δεν εχουν δημιουργηθει για να περιγραψουν τον ερωτα, καθαρο οσο το βλεμμα του, δροσερο σαν το νερο με το οποιο με βρεχει, καθε φορα, πριν βουτηξω.

_______________________________________________________

ξαπλωνει πανω μου και γλειφω το αλατι στον ωμο του, στο λαιμο του, στο στηθος του. κι ειμαστε εμεις το κρεβατι, το δροσερο σεντονι... ειμαστε εμεις το καλοκαιρι αυτο.

52

mini ημερολογιο,

Κοιτω και ξανακοιτω τις φωτογραφιες απο προχτες και χαζευω. Ειναι τοσο ομορφος, τοσο αστειος, τοσο καλος, δεν ανησυχω για κατι, δεν αγχωνομαι, ειναι ολα ευοιωνα - μεχρι κι η ανυποφορη ζεστη, διπλα του ειναι απολαυστικη. Σκεφτομαι οσα εχουμε κανει και μου φαινεται παραξενο που πριν απο ακριβως 7 ημερες, τετοια ωρα, δε γνωριζομασταν.

mini ημερολογιο,

ξερεις οτι ειχα σκοπο να ερθω στην αθηνα στις 22 και να ξανακατεβω στη ροδο στις 7.
ξερεις, ομως, οτι δεν υπαρχει περιπτωση να τον αφησω.


γραφω βιαστικα γιατι με περιμενουν τα κοριτσια για καφε.

ευτυχια διχως "α λ λ ά "

51

50

49

τελευταια βουτια

ο θαλασσιος αντιλαλος καθε κινησης σου
χαμηλα στην κοιλια μου καθως κολυμπω

περ- πατουσες

μεχρι που εγινα ενα συνολο
διχως λεπτομερειες
κατι γενικο, σαν

αποτελεσμα
αναμεσα σε συγκρισεις
και στρογγυλους πανικους
______
ομορφος σαν ελευθερια -
γνωστος οσο το γινομενο
της γης επι μιας σπιτικης λεμοναδας

48 [ αννα & παντουλα ]

Αγαπημενο μου ημερολογιο,

[ στην εσκασα που σε ειπα αγαπημενο; ]

Σημερα ηταν μια πολυ ομορφη μερα. Ξυπνησα γυρω στις 12 το μεσημερι, ειδα λιγο Κους-Κους που το εχει σε επαναληψη και μετα περασε η Παντουλα με το αυτοκινητο να με παρει να παμε θαλασσα. Επειδη την ειχε μαζεψει πριν απο εμενα, η Αννα καθοταν μπροστα αλλα φυσικα την αναγκασα να καθισει πισω οταν ηρθαν. Πηγαμε σε μια παραλια οχι και τοσο ομορφη και το νερο ηταν σχεδον ζεστο, αλλα υπηρχε ενα beach-bar απο πανω κι ετσι ηπια πολλες καϊπιροσκες και καϊπιρινιες και ντακιρι φραουλα μεσα στο νερο! Ειναι τελειο κι ας λενε οτι δεν κανει! [σαμπως λιγα λενε οτι δεν κανουν ενω ειναι τα γαμιστεροτερα;] Εβαλα μπολικο αντηλιακο για να μην ξανακαω κι αρχισω παλι να ξεφλουδιζω και να βαζω συνεχεια bepanthol που βαρεθηκα τοσο πολυ να το κανω τις προηγουμενες μερες, αλλα και παλι μαυρισα λιγο ακομη. Ηρθε και η Δημητρα με κατι συναδελφους της ο ενας απο τους οποιους ειναι sexy αλλα μιλαει πολυ. Λιγο πριν τις 5 φυγαμε με την Παντουλα και την Αννα κι εγω πηγα να βρω τη Θοδωρουλα στο Σουηδικο για ενα γρηγορο καφε. Γυρισα σπιτι, εκανα μπανιο κι ετοιμαστηκα για να συναντησω τον Βασιλη στα Πλατανακια, να παμε για ποτακι. Ο Βασιλης ειναι φανταρος εδω και τον γνωρισα πριν ερθω Ροδο, το βραδυ που ειχαμε παει με το Γιωγακι μου στο Sodade. Ο Βασιλης ηταν Αθηνα με αδεια κι ειχαμε πει οτι οταν κατεβω στη Ροδο θα βρισκομασταν. Το Γιωγακι μου ειπε να τον προσεξω γιατι ειναι καλο παιδι και κακοπερναει στη Ροδο. Ε, λοιπον νομιζω πως αποψε περασαμε πολυ ωραια μαζι!

: )

θες και τιτλο;;;

αδικος

οταν με σουβλιζουν,

μεσα μου τρεχω εξω μου

47

αφηρημενος στην αρχη της γης - σαν δεντρο

πού πηγατε;
πού ησαστε;


δεν υπαρχει αρσενικη ημερα

46 [ λε ζαρντεν]

isle - shaped

πηρε το νερο

ενα σημειο του κορμιου μου
δεν μπορει να το καψει ο ηλιος
το σημειο αυτο που κραταγες
του κορμιου μου που δεν ηθελες
κι ομως εσφιγγες το λαιμο μου
με διψα, λες και θα 'βγαζα
ποσιμες λεξεις απο το στομα

σου ελεγα
σου ελεγα
εσφιγγες

με παιρνει το νερο
μπαινει στ' αυτια μου
με τις φωνες των κοριτσιων
που βουτουν στα ρηχα
μα δε βρεχουν τα μαλλια τους

διπλα μου επιπλεει το σαλιο μου

αναμεσα στα αναποδα βουνα
και τις βυθισμενες θυελλες

επιπλεει το σαλιο μου

25A

45

θεμα ελευθερο

_______________________________________________________________
_______________________________________________________________
_______________________________________________________________
_______________________________________________________________
_______________________________________________________________
_______________________________________________________________
_______________________________________________________________
_______________________________________________________________
_______________________________________________________________
_______________________________________________________________
_______________________________________________________________
_______________________________________________________________
_______________________________________________________________
_______________________________________________________________
_______________________________________________________________

εκτος απ' οσους αγαπαμε ηρθε ο καιρος να προστατευσουμε εκεινους που μας αγαπουν

σηραγγα

σ εκεινη τη γραμμη
ειπωθηκαν ολα

ειναι παραξενο
οπως κι εσυ
καθε τελος

υπαρχει φως στην ακτη

ειπωθηκαν ολα

θα μεταμφιεστουν τα πουλια σε σανιδες
και θα γεμισει σανιδες ο ανεμος
θα γεμισουν σανιδες τα συννεφα

θα λεμε πουλια
και θα αναρωτιομαστε
τι λεξη ειναι αυτη
και πού τη θυμηθηκαμε...

Harry Callahan

Γαμημενο μου ημερολογιο,

φευγω απο την απιστευτη κακια.

[και να μη με στηριζεις - μου φαινεται απιστευτο γαμω την
υποκειμενικοτητα σου γαμω τη μεροληψια σου γαμω την αδυναμια σου γαμω γαμω γαμω και μετα λες για εμενα, που καθομαι μονος μου μεσημεριατικα και κλαιω με οσα μου λεει μα δεν τον ακους πώς μου μιλαει;;]

δεν ειμαι πολυ εξυπνος, ουτε πολυ ευγενικος, δεν ειμαι οικολογος, δεν ειμαι χορτοφαγος, δεν παλευω για τα δικαιωματα μου, ειμαι τεμπελης κι ανευθυνος, ειμαι σπαταλος, ειμαι απιστος, λεω ψεματα, ειμαι υπερβολικος, ωραιοπαθης -αφου επιμενεις, εχω ανασφαλειες, εχω στεγανα, εμμονες, φοβους, φοβιες, βλεπω τηλεοραση...

ομως παλευω... κι ας μη φουσκωνουν τα μπρατσα μου κι ας μην ιδρωνω απο την προσπαθεια...το φορτιο αλλωστε ειναι αορατο.

παλευω να γινω η καλυτερη εκδοχη του εαυτου μου. προσπαθω να εξελιξω την ομορφια μεσα μου και να περιορισω την ασχημια. να απορροφησω την ομορφια που βρισκεται γυρω μου και να απωθησω την ασχημια.

δεν εχω πειραξει ποτε καποιον. το λεω με σιγουρια. με την αφελη σιγουρια της ηλικιας μου που μπορει μεγαλωνοντας και ωριμαζοντας να αναιρεθει [κι ειναι κατι που το περιμενω πώς και πώς].

δεν εχω υποκριθει κατι που δεν ειμαι παρα μονο εχω, προφανως, δωσει λανθασμενες εντυπωσεις, σε περιοδους που δεν μπορουσα να χειριστω τον εαυτο μου, που ηξερα ακομη λιγοτερο τον εαυτο μου, που δε γουσταρα τον εαυτο μου. κι υστερα προσπαθουσα να διορθωσω καθε χαλασμενη εντυπωση με λιγη αληθεια απο αυτην που μαθαινα στο δρομο.

νιωθω περισσοτερο μονος οταν δεν μπορω να βοηθησω καποιον, παρα οταν δεν μπορει να με βοηθησει καποιος. καμια μοναξια μου, ομως, δε με νοιαζει να φαινεται.

θελω να ειμαι το μεθυσμενο πλασμα που χορευει με τα χερια ψηλα.

θελω να ακουω την αληθεια απο ανθρωπους που με σεβονται, με αγαπανε, που θελουν να με αγαπησουν. δε θελω να ακουω την αποψη που εχουν για εμενα, ανθρωποι θυμωμενοι με τον εαυτο τους που τους βολευει να κρινουν εμενα που δεν με ξερουν, τους βολευει να βλεπουν εμενα στο σακο του μποξ γιατι δεν ξερουν πώς μοιαζουν οι ιδιοι για να βαλουν τον εαυτο τους στη θεση αυτη.

τα υποννοουμενα ενος πληγωμενου κατιναριου με θυμωνουν. κι αυτο ειναι ενα δικαιωμα που δε θα δωσω σε κανενα.

θα παω στο νησι μου, στη μαμα μου, στον μπαμπα μου, στις θαλασσες που ειναι δεκα λεπτα με τα ποδια απο το σπιτι, στον αερα που δε φερνει αποκαΐδια μισους και αγνοιας, στο σπιτι που δεν εχει air-condition αλλα εχει τη δροσια της κατανοησης, στο σπιτι με το μεγαλο ψυγειο [που σιγουρα θα εχει πεπονια μεσα και καρπουζια, αυτην την περιοδο]

μα δεν τον ακους πως μου μιλαει;
σε παρακαλω!

lovizporn 25 . 03 . 06