ο κηπος

κρεμεται ακομη ο καιρος απ'το καινουριο δεντρο.
τις ριζες τραβω μιας μαραμενης θαλασσας

νεημ ντεη γιανγκ ντεη

Οσο πιο πολλες σακουλες κραταμε, τοσο πιο γρηγορα περπαταμε προς το σπιτι.
Απο φοβο μη σκιστουν μαλλον, και οχι απο φοβο μην ξεβιδωθουν οι ωμοι μας. Μεχρι να υιοθετηθει η χαρτινη σακουλα απο τα σουπερ μαρκετ εγω δεν θα γεμιζω πανω απο δυο. Παραμασχαλα η εξαδα και το κωλοχαρτο. Εκει να δεις τρεξιμο. Οι περαστικοι θα νομιζουν οτι βιαζομαι να χρησιμοποιησω το φορτιο μου. Και δεν εννοω τις μπυρες. Ειμαι πανιβλαξ που ξεκινησα να πινω μπυρες στο σπιτι την ιδια μερα που γραφτηκα στο γυμναστηριο; Πηγα αργα χτες. Πολυς κοσμος. Οσο πιο πολλα βαρη σηκωνουν, τοσο πιο πολυ μιλουν στους γυρω τους. Προσπαθωντας ισως να αποσπασουν και την προσοχη της γνωστης κοπελας -νομιζω-φετος-ειναι-ηθοποιος-περυσι-ηταν-μοντελο- η οποια εχει προσαγωγους σημερα και υποθετω πως δεν της ειναι και πολυ ευχαριστο να ανοιγοκλεινει τα ποδια της μπροστα σε δεκα καβλωμενους μπρατσαραδες. Εμενα γιατι δεν μου βαλανε στο προγραμμα αυτην την ασκηση; "Εσυ ή που βαριεσαι απιστευτα" της λεω "ή που βαριεσαι απιστευτα". Οι μπρατσαραδες 1, 3 και 6 αφηνουν τις μπαρες και μας κοιτουν. Μεσα απο διαφορετικο καθρεφτη ο καθενας. Η κοπελα ριχνει μια ματια πανω: "Αν το ειχαν διακοσμησει αυτοι, θα ειχε και στο ταβανι καθρεφτη".

Με προλαβαινει η γυμναστρια την ωρα που παω να φυγω. "Πού πας εσυ; Εχεις ωμους σημερα..." Γυριζω και κοιτω τον μπρατσαρα 4. "Κατι αλλο εχω" της λεω "αλλα τελοσπαντων". Και φευγω. Και παω στη Σαουνα. Εχει γιανγκ ντεη.

Μαμα η Σαουνα ειναι ενα μερος που ολοι πανε για να κανουν σεξ. Εγω φυσικα, οχι.

γεια σου Κοπερτι

συνεντευξη

αλλαζω τις ημερομηνιες στο μυαλο μου με ενα κλειδι. κι ολα μενουν ιδια. αλλα δεν εχουν συμβει. κρεμαω την πετσετα στο πομολο και μετα δεν ειναι εκει. πετω στα σκουπιδια την ξεχειλωμενη καλτσα. στο ποδι μου τη βρισκω καθε πρωι. σφιχτη σαν επιδεσμος. και κοκκινη με κουκουβαγιες. και κοκκινη με κουκουβαγιες. και κοκκινη με κουκουβαγιες. ειμαι ο αφεντης τριων παιδιων. το αφεντικο ενος σκυλου. ο συζυγος μιας τσουλιτσας. ο σκλαβος των κοφτερων ψαριων. το πουτανακι των επιλογων μου.

ψεκαζω με σαλιο τα πλαστικα μπουμπουκακια σου

Iakovos is THE LUCKIEST QUEER IN THE WORLD

Καρδια ειναι... θα φυτρωσει ξανα

Θυμαμαι τον Ανδρεα. Τελευταια φορα που περασα απο εδω, βρισκομουν παλι στο πισω καθισμα ενος αυτοκινητου. Επεστρεφα ομως απο καπου πολυ πιο μακρια. Κι εκεινος ρωτουσε για τα χιλιομετρα. Κι εγω του απαντουσα. Κι εκεινος τα μετρουσε. Ειχαμε διασχισει μαζι τη μεγαλη γεφυρα. Ειχα κλαψει καπου εξω απο την Ελευσινα απο φοβο για οσα με περιμεναν. Για οσα περιμενα κι εγω. Φοβος γλυκος. Τρομος. Δεν αναγνωριζω κατι γυρω μου. Το σωμα μου ομως αντεδρασε, θυμηθηκε - ολο και καποιο μηνυμα θα ειχα λαβει κι εδω. Μπορει καποιο απο τα τελευταια πριν χαιρετησω τα παιδια, γωνια Ιερας και Κωνσταντινουπολεως και τον παρω τηλεφωνο για να κατεβει.

Χεσμενοι ειχαμε ανταμωσει. Απο χαρα, απο αγνοια, απο αμηχανια. Λες και δεν γνωριζομασταν. Λες και δεν ειχε συμβει τιποτα τους τελευταιους μηνες. Λες και δεν τον ειχα βρισει ξημερωματα Πρωτομαγιας επειδη ειχε κερατωσει εναν φιλο μου.

Απο την καινουρια, πρωτη μας αγκαλια, ηξερα πως δεν ειχαμε χρονο. Πως ο κυκλος θα εκλεινε συντομα και τιποτα δεν θα αφηνοταν πια στην τυχη και την σιωπη. Ολα θα συνεβαιναν πριν ξυπνησει. Πριν κοιμηθω. Δεν θα τον αφηνα να μου προσφερει τιποτε παραπανω απο απιστευτη χαρα. Δεν θα του εξηγουσα κανενα κοστος. Δεν προσπαθησαμε να επαναλαβουμε κατι. Ουτε να συνεχισουμε. Καινουριο. Και μικροσκοπικο. Τρεις ομοκεντροι κυκλοι. Αληθεια, ψεμα και ξανα αληθεια. Το κρεβατι μας. Ο πυρηνας ακατοικητος. Τριγωνικος. Μικροσκοπικος.

Στριβουμε στην Ιερα Οδο. Ετρεμα τοτε. Νυχτωνε και μου φαινοταν σαν να ειχαν περασει τρεις μηνες απο το πρωι τις ιδιας μερας, που ειχα παρει τον Βασιλη για να του πω οτι σε δυο μερες θα ημουν στην Αθηνα. Βιντεο-κληση-ψεμα. Τωρα μου φαινεται σαν πριν απο δυο λεπτα. Τωρα ειναι μεσημερι. Το αγορι που αγαπησα οσο κανενα αλλο. Και το αγορι που αγαπησα δυο φορες.

Τι περιεργο...φτανω σπιτι μου. Δεν με αφησανε διπλα στις γραμμες του τρενου. Καποιες διαδρομες, γινονται συνηθεια ακομη κι αν δεν τις εχεις κανει ποτε.

LOVE FOR EVER

the locust

το μυαλο και τα ποδια μου

μπατσελορ

εμπαινε η μερα μεσα εδω
στις 2 το πρωι
βρυκολακες, οσο η παλαμη μου μικροι,
βουτουσαν στον φωταγωγο

δε σε γνωρισα

you can't fight us

sent / unsent /

νευρακια;

με εκνευριζει το ωραριο λειτουργιας των φαρμακειων: πού κ πού ανοιχτα.

το φως μεσα στα αεροπλανα. κι εμαθαν τωρα πια και το Flight Mode και μας τονιζουν οτι και αυτο ειναι επικινδυνο - ταχα. λεω τις συνοδου: μα εχω αφαιρεσει την καρτα SIM! και με κοιτα απροετοιμαστη. και της χαμογελω. και φοραω ξανα τα γυαλια ηλιου. και συνεχιζω να ακουω μουσικη.

οι ανθρωποι στα chat που σε ρωτανε κατι, μονο για να ρωτησεις μετα esy? επειδη νομιζουν οτι η δικη τους απαντηση εχει τρομερο ενδιαφερον. ναι εχει τρομερο ενδιαφερον το οτι ψαχνεις kati kalo ki opou vgei. εχει τρομερο ενδιαφερον το οτι μενεις στους αμπελοκηπους. monos. εχει πολυ πλακα που χωρις να σε ρωτησω μου λες: egw top 182 78 mel fit xl, και νιωθω σαν να διαβαζω ετικετα σε μπλουζακι στο ZARA.

η κυρια στο γυμναστηριο που ενω κανει δεκα λεπτα διαλειμμα αναμεσα στα σετ, δεν σηκωνεται απο το γαμωμηχανημα να παρω σειρα.

---με εκνευριζει που παω γυμναστηριο. που μου αρεσει να πηγαινω. που οποια ασκηση κι αν κανω γυμναζονται και τα ποδια μου, αναποφευκτα. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΥΜΝΑΣΩ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ αναποφευκτα---

παλιοι γνωστοι μου που ακομη δεν εχουν εντοπισει την μοναδικοτητα τους και υιοθετουν attitudes απο καλαθια συμπεριφορων προσπαθωντας να γινουν τυπακια. να αποσπασουν την προσοχη. να κανουν εντυπωση. να νιωσουν και να πεισουν οτι ειναι sexy trendy urban cool καλλιτεχνες ηρωιδες.

---ποτε δεν ενιωσα τοσο μοναδικος οσο τη στιγμη εκεινη που ενιωσα τοσο μα τοσο συνηθισμενος---

οι ωτοασπιδες. πρεπει να καθαριζω τα αυτια μου δηλαδη, πριν κοιμηθω; πρεπει, δηλαδη, να φοραω ωτοασπιδες για να κοιμηθω; δηλαδη η πορτα μου. δηλαδη η γρια απο κατω. ο μονος τρελος ανθρωπος που δεν αγαπησα.

το συστημα. που ειμαι υποχρεωμενος να υπηρετησω στη ροδο επειδη καταγομαι απο εκει. κι αμα δηλωσω Παρανεστι Δραμας; τους ρωτησα. θα σε περασουν για τρελο και θα παρεις απαλλαγη, μου ειπαν.

ο ηλιος. αυτος ο ηλιος αρχες Νοεμβρη. με φοβιζει. και καποιοι παιρνουν τα αυτοκινητα τους και τρεχουν στις παραλιες για να βουτηξουν μεσα στην καταστροφη. να τους μαυρισουν οι λαθος ακτινες.

What are you doing at the moment?

Iakovos is WEARING FOOTBALL SOCKS HIS BOXER SHORTS AND A T-SHIRT 2 hours ago

Iakovos is DRINKING A KAISER BEER AND EATING ALMONDS 80 minutes ago

Iakovos is LISTENING TO good fortune about an hour ago

Iakovos is THINKING ABOUT WHEN HE WAS ON HIS WAY TO THE GYM EARLIER TODAY 12 minutes ago

Iakovos is " Your boy's smile Five in the morning Looked into your eyes..." 9 minutes ago

Iakovos is HAPPY BIRTHDAY SIS 5 minutes ago

Iakovos is NOT WEARING HIS BOXER SHORTS ANYMORE just now

the bridge

απευθειας

α) το προσωπο σου ειναι τοσο μα τοσο μα τοσο γλυκο που με κανεις και ντρεπομαι

β)

γ) μπορει να μην τρεξω να σε βοηθησω αλλα δεν θα σου κλεισω την πορτα στα μουτρα

δ) με εμας δεν εκατσε επειδη ημουν σκατα κι εσυ ελεγες οτι γινομουν στοχος

ε)

β , ε) δεν ηταν στη ροδο. πρωτομαγια ξημερωνε.

νιωθω παλι αυτον τον πονο

το αριστερο πλευρο

...ή στειλε μου τα χερια σου. μονος, ακουω διαταγες μονο. μονος,
κλοτσαω τα μαξιλαρια
ομως, αυτη ειναι ολη μου η ειλικρινεια: χαμηλη ευκρινεια
και κοκκος πολυς σε ο,τι ονειρευομαι. καταπινω το σιροπι και το ρευομαι.
δυο τροποι υπαρχουν να γευτεις την νεα δοκιμασια. υγρασια χωρις αξια. και περιγραφεις τον υδραργυρο σαν να μιλας για το παιδι σου. ενω ειμαι το παιδι σου. εγω ειμαι η αρχη σου.
νανουρισε με ή...

να μου γελανε

SHOP 245

-Les na allazei kati se ayto ton kosmo pou zoume?
-Den ksero... Tha mou arese poly omos

απλησιαστο

βαστω στα χερια μου, τα δευτερα λεπτα εκεινα
που πασχει ο ουρανος απο αληθεια
μα τιποτε στα αληθεια δεν κρατω. και τιποτε, πολυ δεν με εχει αγκαλιασει
οσο το τιποτε αυτο.


ο σκυλος μου περιμενε σεισμο. μονο τη μερα δεν περιμενε.

εχω κατι σπασμενα φτερα

1982.λενα πλατωνος.σαβινα γιαννατου.καρυωτακης 13 τραγουδια.σα δεσμη απο τριανταφυλλα.

αβανα

Δεν βαρεθηκες να χορευεις στην Αβανα; Ουτε ενα πλοιο σε ολη τη γη. Σαν να μην εχει ανακαλυφθει η θαλασσα. Μα πώς βρεθηκες εκει; Και ολα τα αεροπλανα, κοιμουνται ακομη, στις πεδιαδες.

Ειναι κατι δεντρα που κρεμονται αναποδα απο τα βουνα και σκουπιζουν τους γκρεμους. Θα τις ριξει ο αερας τις φωλιες μας κι οταν θα πεσουμε θα πεφτουμε για χρονια. Μεχρι να γινει λεξη το νερο και γεννηθει ο Διαβολος σε ενα νησι.

OCTOBr