Εισαγωγη

...με τον Βαγγελη τσακωνομαστε καθε φορα που εφτανε το δεμα απο την Κρητη. Πηγαινα σπιτι του απο το μεσημερι, για να ανοιξουμε την κουτα και να τακτοποιησουμε [στα πιατα μας] ολα τα καλα που του εστελνε η μανα του απο τον Αγιο Νικολαο. Τρωγαμε και πιναμε μεχρι αργα το βραδυ. Λιγο πριν τελειωσει το πρωτο μπουκαλι ρακι ξεκινουσε ο ιδιος καβγας, με θεμα ποιο ειναι το πιο ροκ κομματι στην ιστορια της μουσικης. [ Για προθερμανση, ο Βαγγελης με εβριζε που χρησιμοποιουσα τη λεξη κομματι - ραδιοφωνικος παραγωγος εκεινος και μελος της λεσχης φιλων της μουσικης. ]

Με ελεγε λουμπεν, επειδη, ενω γενικως δεν ψηνομουν και τοσο για Μπετοβεν [πραγματι, περνουσα τη Σοπεν φαση μου - τωρα ειμαι καλα, ευχαριστω για το ενδιαφερον] κι ενω ειχα παει μια φορα σε μια συναυλια των Πυξ Λαξ οποτε και δεν ημουν καταλληλος για να εκφερω αποψη περι ροκ, επεμενα πως το ροκεστερο κομματι στην ιστορια ηταν η Εισαγωγη Εγκμοντ. "Τεμπελη!" μου ελεγε και εβαζε στο γιγαντιο στερεοφωνικο -για το οποιο κι ειχε ξεφορτωθει μια πολυθρονα που δεν χωρουσε πια στο σαλονι- την Ημιτελη Συμφωνια.

"Γαμωτο.." μουρμουρουσε μετα απο λιγο. "Οπως η τζαζ θελει βινιλιο και χρουτς-χρουτς, ετσι κι η κλασσικη θελει μεγαρο. Γαμω την ντοητσε γκραμοφον..."
"Η τζαζ θελει Μπιλυ", του απαντουσα "και η κλασσικη καντηλι". Σηκωνε τα χερια σαν μαεστρος [οι αρρωστοι με την κλασσικη μουσικη το εχουν αυτο, οπως οι μεταλλαδες χτυπιουνται κι ανεμιζουν το μαλλι, πραγμα που εκανα κι εγω παλαιοτερα αλλα μου ειχαν πει οτι θυμιζω την Βουγιουκλακη και τοτε εκοψα τα μαλλια μου - και την χεβυ μεταλ] και χαμογελουσε λες κι ειχε νικησει. Λες κι ο Σουμπερτ ηταν ο δικηγορος του στην τελικη αγορευση. Το βουλωνα φυσικα, γιατι αναμφισβητητα επροκειτο για την αγαπημενη μου κινηση μεσα στη συμφωνια - μετα γινεται λιγο βαρετο το κομματι - και περιμενα να μου πει, οπως συνηθως: "Βαλε και το δικο σου τωρα".

Ο δικος μου δικηγορος τα ελεγε ολα απο την πρωτη κιολας σελιδα της παρτιτουρας. Και με υφος I-rest-my-case κοιταζα τον Βαγγελη που θα προτιμουσε να πεθανει απο το να παραδεχτει οτι γαμα και δερνει και το δικο μου κι οτι τριζουν σαν ενορκοι τα πιατα με τα σκαλτσουνια. Γεμιζε τα ποτηρακια με ρακι, μασουλουσε ενα κομματι ψωμι ή λιγη γραβιερα κι αναβε τον υπολογιστη. Καθομουν διπλα του σε ενα σκαμνακι και χαζευαμε βιντεακια στο ιντερνετ. Ορχηστρες και πορνο. Αλλωστε η Εισαγωγη ειχε ηδη τελειωσει.