ωστε απο 'δω πηδουν οι γλαροι

[απο βολο, βερλιγκα. στο αυτοκινητο.]

εστηνα αντικατοπτρισμους
για 'σενα

πεθαμενα λιμανια

τα τάιζες με τα βηματα σου

επινοησα μια γιορτη για καθε ημερα
να σου λεω Χρονια πολλα
καθε μερα

σε αυτο το σπιτι που μοιαζει με στομαχι
σε αυτο το τεμαχισμενο διαστημα που διαλεξαμε
για μονοπατι

ησουν εφιαλτικη κραυγη
παραμυθενιου ζωου