τοσο

18.05.08, φαραγγι του βικου, πηγες βοϊδοματη

το ισιο ολολευκο ξημερωμα μας γυρω στις εξι παρα χωρις πολλα φιλια μοναχα εγω στεγνωνα ηχους .η ανασα μου σφυριζε

κι εσυ μουρμουρουσες νωριτερα - οχι κατι που θα πιστευα -

βγαλαμε γλωσσα στην απομονωση

αρχηγοι της απωλειας

εξι παρα ή εξι και κατι