20080520

χαρης

οι φωτεινες σηραγγες οδηγουν σε
χαλασμενες γεφυρες

εσυ με ταΐζεις λουλουδια κι εγω
σου δειχνω νεκρα ζωα

θα κρυβομαστε σε λαγουμια και
θα μεγαλωνουμε σαν βουνα
μεσα στη γη

η φωνη μου, δυο χρονια μεγαλυτερη
εκεινης, μικρη... ταχυδρομει την ευχη μου
ακουσα την ηχω μου που κουτσαινε

η ζωη εχει δικα της σημεια

καινουριες στιγμες, με το νερο
πηγαζουν μπροστα μου

Labels: , ,

3 Comments:

Blogger the boy with the arab strap said...

το εχεις το ποιητικο , ολες οι εικονες που περιγραφεις ειναι μαγεια σκετη !!!!!!

21/05/2008, 02:34  
Blogger LieAsADream said...

Καινούργιες στιγμές πηγάζουν από τις φωτεινές σήραγγες(που δεν οδηγούν πάντα σε χαλασμένες γέφυρες)...Μ'αρέσει η αισιοδοξία του ποιήματος :) Καλημέρα

21/05/2008, 09:23  
Blogger LieAsADream said...

Λίγες ώρες μετά,ξανανοίγω τις πατούσες στο γραφείο,για να βρω παλιά κείμενα,να διαβάσω ό,τι δε διάβασα.
Είναι βαριές λοιπόν,στον υπολογιστή του γραφείου αργούν(μάλλον για αυτό δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου).
Ίσως ο χρόνος που λείπεις να είναι ο κατάλληλος για να σε βρω

21/05/2008, 14:35  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home