το γνωστο νερο

επιασε την σκουπα του, παλι, το παραδοξο και μου θυμησε εσενα. οπως σε θυμουνται οι γυναικες στο αναψυκτηριο της παιδικης xαρας. κοντουλη, ακομη και για την ηλικια σου, ακομη και για το τηλεκατευθυνομενο κλειδι που εκρυβες μεσα στο παντελονι σου. φυτεψαν σπαραγμους, φυτρωσαν αγορια. πλάι τους καναμε τσουληθρα. αργοτερα πηδουσες απο το τραμπολινο και επεφτες με την κοιλια στο νερο. σε καθε βουτια, περνουσε ενας xρονος.