γενικη δοκιμη

οταν το κοστος ξεπερνα την αξια, τιποτε δεν "γινεται" . καποιοι το κανουν καποιος εβαλε την πετρα εκει και

χαζευα μερες πριν την κλωτσησω φωναξα και ΑΝΤΕ ΜΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ εκεινη τη στιγμη
μα καμια ηχω ουτε καν η πετρα

δεν ητανε δα και τρομερο το υψος

δεν εχει φαραγγια το νησι μας αυτο

κολακευτηκαμε απο την αρνηση το μισητο ζωδιο

το μεγαλυτερο μου αγχος ειναι που ζω στην ιδια πολη με τους ανθρωπους που αποφευγω

ειναι το αδικο και σε ποιου την τσεπη αδειαζει το σακουλακι με τα πρασινα σπορακια

απο την πορτα που ανοιγω
θα ακουσω τη μαμα να μου λεει "ξερεις τι αφηνεις. ξερεις πού πας;"

επιτελους, μαμα, ας μην ξερω και κατι