kατευθυνση

" ... η συντροφικοτητα παντοτε θριαμβευει επι του παθους "
ΠΑΤΡΙΚ ΜΑΡΜΠΕΡ - CLOSER

μεινε. μενεις εδω. περναμε καλωδια μεσα απο τις ουριθρες μας____κρεμαμε λαμπτηρες απο τις καρδιες μας. και καθως βραζει το νερο που καταπινεις, φωτιζονται μεσα μου οι σιαμαιοι ιστοι. δεν ειναι ο κοσμος αυτος της επαφης. δεν ειμαστε τρελοι "επειδη" ___ ουτε "για να"
κι ετσι καθομαστε στους βαμβακενιους παγκους, πατωντας διακοπτες, τραβωντας συρματα ως την εξοχη. οπου γιωτα, σιγμα τωρα____κι οπου γλωσσα, τωρα ματια.
διεσχισα τη γεφυρα που σχηματιζαν οι πλεξουδες της. διεσχισα τη γεφυρα που εξηγουσε το μπετον/δικαιολογουσε την αρνηση/οι πλεξουδες της, ενας αμφισεξουαλικος φοβος γεματος λαστιχακια -ενιωσα σαν πολιτικος και τοτε με ειπαν "χαριτωμενο" τα χερια σου. ενιωσα σαν χαριτωμενος πολιτικος. χαρουμενο ζομπι γεννημα-θρεμμα ποιητης.
ομως δεν ειμαστε εμεις. οντως δεν γυρισε κανεις να μας κοιταξει. πονεσαμε; τοσο μικροι μεσα στο σαλιο πιαστηκαμε στα χερια. στην παγιδα της επαφης. δεν ειναι ομως ο κοσμος αυτος της επαφης. ο κοσμος αυτος ειναι της ποζας και της αναρτησης.
σε διπλωσα σαν σημαια με ευλαβεια. και τωρα εισαι εκει. αποκοιμισμενος φανατισμος διπλα στα οπλα. κι οπου γιωτα, σιγμα ακομη____οπου σπιτι, ακομη γη.