ετος φωτος

συννεφα

ταξιδευα
παντα σκυφτος
στη χωρα μου

πιανω δυο λεξεις με το στομα μου
διορθωνουν τα ματια μου το χρωμα

παγιδευα
μες στη γροθια
το αιμα μου

με μια κλοτσια
σκορπιζα βηματα στην πολη
κι αν περπατουσαν ολοι
θα σταματουσα εγω
μα δε συνεβη αυτο

ποτε
δε συνεβη

ολο αυτο δε συμβαινει
ή δεν ειμαι εδω

τι κι αν τρωω σωστα την τροφη μου

η αφη μου δινει τη θεση της
σε ενα σκυλι

υστερα ολες οι αισθησεις
κουτσαινουν
στηριζουν σε πι
το λυγισμενο μου σωμα
βγαζω το πωμα απο τα αυτια μου
κι ακουω τη θαλασσα
που μεσα βαθια μεσα
κοχλαζει

μας δοκιμαζει η γη

πανω μου πεφτεις
τι θελεις
τι θελουν στο παρτυ μου αυτοι;