Ω τ ι τ η ς

δεν θελω να ακουσω το σφυριγμα του τρελου.
Σαν να κοιμαμαι, στεκομαι μπροστα στη βιτρινα
-τρομαζουν μπροστα μου οι ανθρωποι
σαν να 'μαι βροχη στο πατημενο οδοστρωμα
σαν να 'μαι εκει και να χτυπας τυχαια
το θεορατο, μικρο δαχτυλο που εχεις για αγαπη,
στην ασφαλτο
επιμονα στον ωμο μου, για να ξυπνησω
μα δεν ειμαι εκει - ειμαι κουρελι
νιωθω στο στομα μιαν εφηβη αυγη
να ξεπορτιζει
κι αν ειχα δοντια θα τα 'στελνα ολα
σ' εσενα
να φυγει - να φυγεις κι εσυ




δεν θελω ν' ακουσω το σφυριγμα του τρελου