επιρρεπης

ο,τι γνωριζω απο κλεμμενα οπισθοφυλλα
ο,τι θυμαμαι απο τα παναθηναια της λιμπιντο
πελεκια, παλουκια και σταυροι
και ποσο σιχαινομουν τον ηχο του βιολιου

ταξιδια με μιαν αστραπη καρφωμενη στο ματι
- η λοβοτομη καποιου αστειου, το ξημερωμα του βλακα

χρησιμοποιημενη μισοτελειωμενη διανοια
σαν εμβολιο, σαν πρεζα
για να γινω οσα φοβαμαι σε καθε σκοταδι
για να φοβαμαι εμενα

που χαθηκα σε μια παραξενη ευχη
και γυρισα σαν βρωμικη συγχωρεση
στο παχυδερμο σπιτι μου

καθονται ανεπαφα απο τις βελονες τα περιστερια στη στεγη