τσιμπλες και αλατι

μ' ενα τιναγμα του χεριου ξεδιπλωσα το ψευτικο δαχτυλο μου
σαν πτυσσομενο μπαστουνι κι αγγιξα το σπιτι μου που 'ναι πιο τυφλο απο 'μενα
που 'ταν τυφλο πριν το διαλυσω - πριν μου τυλιξουν, χερια, το κεφαλι
η καρδια μου γλοιωδης, σαν μελανιασμενος κροκος, αλλα εχω καρδια

εχω καρδια