σκεψεις μεχρι να παει οκτω και δωδεκα

οσα δεν επιτρεπονται χαϊδευουν την αγνοια που απλως θελει χαδια κι υπακουει

θελω να μοιραζομαι να διοχετευω να εκπεμπω να μεταδιδω

μια φρικη που με κανει χαρουμενο. ενας φοβος που δεν με παραλυει.

περα απο δηλωσεις. ενα μωρο που βγαινει απ' το στομα μου.

θελω δικαιωματα, αληθειες, κοστος ξεκαθαρο σαν το θανατο.

καθε υποψια με βολευει οσο μια σαγιοναρα στα βραχια. η τεμπελια μου στα ποδια σου. φτιαξε εσυ τη ζωη μου και θα την μοιραστω μαζι σου.

μπορω να ειμαι ελευθερος
μπορεις να εισαι ελευθερος
μπορεις να εισαι ελευθερη

μπορουμε να ειμαστε ελευθεροι

η απορριψη χωρις τη δοκιμη
ειναι σαν το φοβο πριν τον πονο

η εγκαταλειψη ειναι νεκρο νερο
η τρελα ειναι εγκαταλειψη
η εξουσια ειναι απλη παραιτηση

ηγουμαι/καθοδηγουμαι/χεζω

αγαπα τον πλησιον σου και το πεος του
τραγουδα σαχλαμαρες
πινε μπυρα στα κλαμπ
και κοκτεηλ στο σπιτι
βαλ' τον να χυσει πριν σε γαμησει