προγονων

χορεψα μεχρι να ισιωσει η σταθμη
και χορεψα για να μουλιασει η γη

αλλες γραμμες πανω σ'αλλες γραμμες
προκαλουν τον οριζοντα

και σαν να θυμιζει σταυρολεξο ο χωρος
πριν σουρουπωσει

μεσα στην αμμο τα ποδια μας
κατω απ' την αμμο η παιδικη μου ονειρωξη



δες πως θ' ανατειλουν, ταυτοχρονα, οι ζωες μας
κι ασ' τους να λενε - θα μας περασουν για φωτιες
και με κουβερτες θα σκεπασουν τα κορμια μας