περιβαλλον

εβγαλα βολτα το λουρι, μεσανυχτα

ψυχεται η βοη
καθε μετανιωμενου κεντρου

ολες οι τρυπες ανοιγουν μπροστα μου
ορκιζομαι και φτερουγιζουν κοκκαλα
υποσχομαι και με ξερνα στη σκαλα η γνωση

ακροβατω σε μια κηλιδα
που μ' οδηγει επανω σου

θα κατοικησω στη σιωπη σου
θα τραγουδω στα ψαρια