ΖΕΐΜΠΕΚΙΚΟ [ λιγοτερο μεν αλλα draft ]

ερχομαστε
ειμαστε φωτα του καθενος
ο χωρος μας ειναι κενος

μα δεν ντρεπομαστε

στα στοματα
εχουμε βομβες και φωτιες
καναμε αμετρητες βουτιες

μεσα στα χρωματα

ερχομαστε
και μοιραζομαστε
μια καρδια
γεματη πετρες
και βαρια
μα σηκωνομαστε
καθε φορα

κι ενω βρεθηκαμε στα ιδια
μετα απ' τα τοσα μας ταξιδια
μας εμεινε ενας μονο δρομος
και ξεκινησαμε

καναμε τις παλαμες ποδια
και ξεπερασαμε τα εμποδια
μα οταν βρεθηκαμε στο τερμα
το αναγνωρισαμε

ερχομαστε
ειμαστε στοματα του καθενος
ο φοβος τους ειναι γνωστος
και τον γευομαστε

ερχομαστε
και μοιραζομαστε
μια καρδια
γεματη πετρες
και βαρια
μα σηκωνομαστε
καθε φορα

κι οταν βρισκομαστε στα ιδια
μετα απ' τα τοσα μας ταξιδια
διαλεγουμε τον μονο δρομο
που δεν αγγιξαμε

κανουμε τα κεφαλια ποδια
και οπως κυλαμε στα υπογεια
φωναζουν οσοι μετανιωνουν
που εκει μας ριξανε