κερατο

το σημαδι
ταυτοχρονα
στο χειλος του βλεμματος
αλλων
και κατω απ' τα δοντια
ενος πηρουνιου

τα συννεφα φερνουν το αιμα
κι ενας σεισμος θα γκρεμισει τα υποστεγα

οχι περισσοτερο απροσδοκητα
απο τις ερωτησεις μας

ολα αυτα

ουτε και πιο πανω
απο 'κει που φτανουν τα χερια
στον ερωτα

παρωχημενοι πουτσοι
- τι μεγαλειο!
να σε νανουριζω
με κοπο
και να κοιμουνται αγκαλια τα στοματα μας
μεχρι να χυσεις