20090924

αυτο με τα μπανανοφυλλα

Ερχεται οταν πεφτει ο ηλιος,
το ανημπορο βουνο, απο τη θαλασσα
Ερχεται απο τη θαλασσα η καινουρια στερια του μυαλου
και πεφτουν βαριες οι κουρτινες στα ποδια

Μολις γυρισαμε απο την αυλη
γεματοι χωματα
Φορουσες σαν φτερα , τεραστια φυλλα
και φοβοντουσαν οι γατες στο μπαλκονι

Σου ειπα: να ζησω μια ομορφη ζωη

Labels:

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Η στεριά του μυαλού μπορεί ν΄αράξει ήσυχη πλάι στη θάλασσα της ψυχής..κι η ζωή θα ΄ναι ήρεμη κι όμορφη...ταραγμένη κι όμορφη!

Καλημέρα...

25/09/2009, 03:12  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home