αυτο για το καλοκαιρι
το φως, ποτέ δεν το κοιτω ολοκληρο. ειναι μια φραση το φως. το καλοκαιρι συλλαβιζει το φως. το νερο κυλαει εξω απο τα αυτια μου. ο αερας τραβολογα την ακτη ασταματητα, και τα βραχια, τα βοτσαλα, οι σκιες ειναι παντα σε αλλη θεση. ο νοικοκυρης που μετακινει συνεχως τα επιπλα για να καθαρισει, καθαριζει κι εμενα. στεγνωνει το μισανοιχτο στομα μου. ξεφυλλιζει το βιβλιο μου. διαβαζω δυνατα το βιβλιο μου. το κρατω γερα με τα δυο χερια. στεγνωνουν τα χερια μου. το αλατι ψηνει τα ματια. ο ηλιος ψηνει τα ματια. οπως ο υπνος ψηνει τα ματια. η γαλαζια σακουλα τιναζεται ψηλα, στροβιλιζεται, χοροπηδαει και φευγει. λες και το 'σκασε απο τον νου μου. η πλαστικη σκεψη. ιλιγγιωδης μολυνση. καθε καλοκαιρι ειναι ενα περασμα.Labels: παραλογο δασος
αυτο για το καλοκαιρι
το φως, ποτέ δεν το κοιτω ολοκληρο. ειναι μια φραση το φως. το καλοκαιρι συλλαβιζει το φως. το νερο κυλαει εξω απο τα αυτια μου. ο αερας τραβολογα την ακτη ασταματητα, και τα βραχια, τα βοτσαλα, οι σκιες ειναι παντα σε αλλη θεση. ο νοικοκυρης που μετακινει συνεχως τα επιπλα για να καθαρισει, καθαριζει κι εμενα. στεγνωνει το μισανοιχτο στομα μου. ξεφυλλιζει το βιβλιο μου. διαβαζω δυνατα το βιβλιο μου. το κρατω γερα με τα δυο χερια. στεγνωνουν τα χερια μου. το αλατι ψηνει τα ματια. ο ηλιος ψηνει τα ματια. οπως ο υπνος ψηνει τα ματια. η γαλαζια σακουλα τιναζεται ψηλα, στροβιλιζεται, χοροπηδαει και φευγει. λες και το 'σκασε απο τον νου μου. η πλαστικη σκεψη. ιλιγγιωδης μολυνση. καθε καλοκαιρι ειναι ενα περασμα.
Labels: παραλογο δασος
κάθε εποχή, κάθε μέρα θα έλεγα είναι ένα πέρασμα.
ενα περασμα πιο βαθια στην καταθλειψη