20090510

το μπαναλ, μελο και ατελες τραγουδακι

η ερημη πλατεια που αγαπουσες
τα αγνωστα βιβλια που κρατουσες
τα μπλε λεωφορεια που κοιτουσες
χαμενα

ο γρηγορος καφες οταν ξυπνουσες
το γρηγορο σου βημα οταν αργουσες
το γρηγορο αντιο που φυλουσες
για 'μενα

οι λεξεις που συχνα χρησιμοποιουσες
και παντα κατι αλλο εννοουσες
τα ρουχα που ποτε σου δε φορουσες
πλυμενα

στοιβαζω στην ψυχη μου τις στιγμες
που τοσο στη ζωη μου ειχαν ταιριαξει
μα πεφτουνε και ανοιγουνε ρωγμες
στο μελλον που μαζι ειχαμε κοιταξει

κι εδω σταματω να γραφω αυτο το τραγουδακι γιατι χρησιμοποιησα τις λεξεις ψυχη, στιγμες, ζωη, ρωγμες, μελλον και μαζι, στην ιδια στροφη - αηδια εχω καταντησει

Labels:

2 Comments:

Blogger blemobill said...

lol
To pigenees kala omws!

12/05/2009, 16:35  
Blogger ιακωβος said...

μα θα το ξαναπιασω, ετσι θα το αφησω;

12/05/2009, 17:28  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home