αυτο με τον μπεμπη

το φαιο μου κουραγιο παρηγορουν
οι διαθλασεις σου

δυο δαχτυλα πιο 'κει
σφαζονται σου λεω

κι ετσι μαθαινεις την πρωτη σου λεξη

μα μπροστα στην μαμα σου
σαλιωνεις ενα "αμπα" για να μου
τηλεφωνησει

Κι οσο τον διπλωνω,
ο χαρτης μου σκιζει ενα δαχτυλο

σου μοιαζω, ετσι που
το βαζω στο στομα μου

το απογευμα που θα σε δω να το κανεις ξανα
θα μοιαζεις εσυ
για πρωτη φορα
σε εμενα