συρρικνωση

η βαρια φωνη της συνηθειας αντηχει τωρα που αδειασε ο χρονος. ο,τι ειναι οριστικο κι ειναι για παντα, λιγο διαρκει κι απ'την αρχη του παλιωνει. οι μοναχικες αποστασεις αποτυπωθηκαν. ξεμπερδεψαμε. μενει τωρα να δημοσιευτει το παχυρρευστο παρελθον σε ολους τους τοιχους της πολης. οχι για να τελειωσει ο πολεμος ουτε και για να συγχωρεθουν οι παυσεις. ετσι, απο απελπισια και μονο. καθολου επαναστατικα. υπηρξαμε διακριτικοι απεναντι στις υποσχεσεις μας. αν δεν ηρθε η ωρα, σιγουρα πλησιαζει, που θα πεταμε ασχημες φλογες στο δρομο και θα βλεπουμε ανθρωπους να βγαινουν απο αυτες. οι στρατιωτες μας. λιγνοι και αγραμματοι. οσο η μνημη.