κατοικος

Εκει που η μαυρη κηλιδα γονιμοποιει την λευκη. Ειμαι εκει. Ενας λυκος σε καθε νησι. Οι ανθρωποι. Πρεπει να ταΐζουν τα χερια τους για να μεγαλωσουν. Παντα ειναι σκοταδι. Κανεις δεν ζει για πολυ. Ολα διαλυονται μεσα σε ολα και χανονται. Κι ειναι ολα το ιδιο τιποτενιο χρωμα. Η ιδια τιποτενια γευση. Ιδιος ηχος παντου. Τα δεντρα που αναστεναζουν κατω απο το χωμα. Πολυ βαθια.