20080628

ονλαϊν

κοιταζομαστε
ταυτοχρονα εσυ, κοιτας το δευτερο μερος
ταυτοχρονα εγω κοιτω το πρωτο.
πισω. εχω και φωτογραφιες. μπορουμε να θυμομαστε μαζι.
και ταυτοχρονα να κοιταμε το τριτο μερος. και να παμε σε μια συναυλια. σε μια παραλια.
μπορουμε και να μην παμε. εχουμε αυτην την ικανοτητα. να μπορουμε να μην.
κριμα που δεν εχουμε και την ικανοτητα να μην μπορουμε. κριμα που δεν εχω πια αριστερο χερι
στο πιανο. να γραψω μουσικη. κι οχι αλλες μελωδιες. η φωνη μου που ειναι ο σκληρος δισκος του μυαλου μου που ειναι ο σκληρος δισκος της καρδιας μου που ειναι η σκληρη καρδια μου που αγαπαει σαν ζωγραφια. το στομα μου λεει: μπορει και να μην ειναι ετσι τα πραγματα. μπορει να μην λεγονται ετσι. τοτε δεν ειμαι και τεμπελης. τοτε δεν συνεβη τιποτε. ποτε. αν ειχα το πτυχιο σου δεν θα 'θελα το αντιο σου. δεν θα 'χε η ζωη μας για συστατικα, τις ζωες μας, ξεχωριστα.

Labels: ,

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

It Ain't Me, Babe.

Πιάσε το σφυγμό σου
και κοίτα με στα μάτια-
κλείσε τ΄αυτιά σου
άκου τον ήχο
της παρολίγον δυνατότητος-
ρώτα
ποιός είναι αυτός
που κάθεται στην ίδια θέση-
μείνε απέναντι μου βάλε λίγο
το χέρι σου
στο τζάμι-
ο χρόνος τέλειωσε-
ένας από μας
θα φύγει.-

09/07/2008, 16:50  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home