τα γραφω βιαστικα γιατι χεζομαι

πηγα στο σουπερ μαρκετ να παρω μια παιδικη ενυδατικη λοσιον. χεστηκες που θελω να μυριζω σαν μωρο για το μωρο μου. ενα μηνα εγλειφε την αλοιφη για την σπανιου ειδους ψωριαση μου...

[οταν διαβαζεις τη λεξη ΜΩΡΟ μπορεις να φανταζεσαι μια φιγουρα-μοντιλιανι επι σκηνης, λιγο φορμαλιστικα, να το λεει τραβωντας την καταληξη της και να παραμορφωνει το προσωπο της σαν να βγαζει εναν σωληνα απο το στομα της; ευχαριστω]

...ειδους ψωριαση μου και ηθελα να πασαλειφτω με μωρουδισιο αφρολουτρο και κρεμα σημερα που επισημως διακοπτω μεχρι νεοτερας τη θεραπεια μου επειδη πηγε καλα ως τωρα. εγω βεβαια δεν θα συνηθισω ποτε τα σημαδια οσο τα αγαπησε το Ζου κι ελπιζω να φυγουν το καλοκαιρι οταν θα καιγομαι στα μπανια μου μπας και απο πουα γινω ξανα...το σκατο που γινομαι καθε καλοκαιρι.

κι επειδη το Ζου με αφησε με προ-χριστουγγενιατικη μελαγχολια το πρωι, πηρα κι ενα κουβαρι λαμπιονια που ειναι τσαμπα μεχρι να μαθω οτι ειναι πιο τσαμπα καπου αλλου οπως ειθισται με ο,τι κι αν παρω απο τα ατλαντικ για να στολισω δοκιμαστικα και με απολυτο τρομο, το σαλονι. ευτυχως ειναι απο τα πολυχρωμα με την ποικιλια στους τροπους που αναβοσβηνουν -θα με πεις αυτα ειναι τα συνηθισμενα- κι ευτυχως δεν παιζουν μουσικη. ειναι ηδη αναμμενα κι ειναι ηδη αναμμενα κατω απο τον καναπε. και καλα τους ειναι. να καθομαι πανω τους και να τα αγνοω. ναι ρε ειμαι αυτο που ξαφνου δεν ειναι στη μοδα να εισαι. η κυρια Γεωργια με ελεγε αντιχριστο, η κυρια Ρηνουλα με ελεγε κακομοιρο, η Ντιουκα η aussie-ολλανδεζα με ελεγε poor tzacoulakos... αλλα ημουν παιδι και μου πηγαινε και με αφηναν να ειμαι. τωρα ειμαι και δηθεν σου λεει που αγαπω καθολα τα χριστουγεννα αλλα εκεινα δεν μ'αγαπουν

ΜΕΛΟδρ¨¨
η μαμα μου ειναι στην αφρικη
ο μπαμπας μου στη ζυριχη
ο αδελφος μου στο λονδινο
κι εγω μονος μου στην αθηνα ουααα μπου χου χου
μονος οικογενειαly γιατι εχω το Ζου που ειναι παντου μεσα μου και γυρω μου και κανονικα κι αν διαιρουσα εστω τη μιση αγαπη που νιωθω γι αυτον σε πολλα κομματακια αγαπης και κρατουσα το μισο απο ενα απο αυτα τα κομματακια για να αγαπησω εμενα και τα υπολοιπα τα μοιραζα τυχαια εκει που ολοι κανουν τους χαρουμενους και τους αγαπημενους, θα ημουν ενα χαρουμενο παιδι κι εκεινοι που κανουν τους χαρουμενους και τους αγαπημενους θα παθαιναν την ιδια μαλακινση που παθαινεις οταν αντι για κομματακι αγαπης, κατα λαθος εχεις παρει ενα κομματακι [κατα λαθος] αιξταζοι και δεν ξερεις τι σου γινεται κι εισαι τελεια αλλα ψιλοχεζεσαι κιολας γιατι ελα μου ντε.