ΜΠΛΕ

πιεσα με τη γλωσσα μου το χαρτι στο στηθος σου. ξαπλωσα μπρουμυτα με τα ποδια ανοιχτα διαχεοντας ακινητος το ρυθμο στο κρεβατι. περιμενοντας εσενα. εσυ ηρθες. ημουν λιγοτερο γυμνος. την γλωσσα σου δεν ειχα στο στομα. η δικη μου δεν ηταν στεγνη. ξαπλωσες πανω μου για 4 ωρες. μονο αυτο. δεν κουνηθηκες. δεν κουνηθηκα. ουτε κοιμομασταν. ουτε προσπαθουσαμε να συχρονισουμε τις αναπνοες μας. δεν ισχυουμε εμεις ομως. ουτε καν κρυμμενοι ισχυουμε. ψαχνω μια υπεροχη λεξη να καλυψει το φως σου. να μας σκεπασει νεκρους. να μας αλλαξει. δε θα με πειραζε αν πεθαινα. με τη βοηθεια σου. με τη γλωσσα σου να μαστιγωνει το αχανες. οταν παγωνει ο χρονος σαν θελω να σε αγγιξω. οταν παγωνεις επειδη με επιθυμεις. καθαρματα αν ημασταν, θα διαιρουσαμε την αγαπη σου και θα την τρωγαμε παρεα. χορτατοι θα ξημερωναμε. διχως μυαλο, συντροφους, δαχτυλα στα ποδια. σουπερ-ηρωες-ηλιθιοι. πιεσα με τη γλωσσα μου το χαρτι. καταπια καρκινογονους φοβους χορευοντας με το κεφαλι ψηλα κοιτονταςκοιτωντας τοσο βαθια μεσα μου που μας ειδα να ταλαιπωρουμαστε περισσοτερο και περισσοτερο μονοι. ανεπιθυμητα πλασματα σε κακοφημες συνοικειεςσυνοικιες των σωματων μας.