thx for walking me home that night :)

φορολογικη

παντα γουσταρα να ψωνιζομαι στις διακοπες μου στη ροδο. προφανως επειδη καπως ετσι ειχα συνηθισει να κανω πριν ερθω στην αθηνα οπου ολα ηταν πιο ευκολα κι εγω μεγαλυτερος. σε ποσοστο [και σε σχεση με τον πληθυσμο της] μπορει η σμαραγδενια σκατουπολη να εχει και περισσοτερους πουστηδες απο την πρωτευουσα, αλλα κανεις τους δεν βαζει φωτογραφια στο νταρ, κανεις δε θα σε κοιταξει δευτερη φορα στο μπαρ [γκεη μπαρ ουτε κατα διανοια...το BERLIN δεν ξερω καν αν ανοιξε περυσι το καλοκαιρι. κατι παρακμιακες αδερφες εκαναν φετος στεκι τους το χειροτερο μπαροκλαμπο της παλιας πολης αλλα κι εκει φατε ματια ψαρια αντι για φυστικια με την μπομπα σου κι αντε στο παρκο για γνωριμια με τουλαχιστον 3 απο εκεινους που σου το παιζανε δυσκολοι πριν απο μιση ωρα που χορευες υπεροχα μια πιπα του Βερτη].

ειχα να κατεβω απο τον αυγουστο-σχεδον σεπτεμβρη. χωρις προφιλ στο νταρ πια και με τον βασιλη να εχει μεθυσει καθε μνημη μου απο τον τοπο μου, αφου εκει γνωριστηκαμε και περασαμε τους 2 πρωτους μηνες της σχεσης μας, εκανα μια βολτα απο το παρκο -εκεινο που κλαδεψανε ολοτελα κι αποκαρδιωτικα και φωτισαν συθεμελα και αποκαρδιωτικα... εκει με φιλησε πρωτη φορα. ειχε πλακα τωρα. μια αστεια απενοχοποιηση. τοσο φως στο πρωην κρουζινγκ ιντεν, που δεν ενιωθα αμηχανια, δεν με ενοιαζε που φαινομουν απο το δρομο. σκεφτομουν ολα τα "άλλα" που ειχαν συμβει εκει μεσα. τα πιο καθαρα. τα πρωτα μου τσιγαρα μετα το σχολειο γυρω στα 12, οι βολτες τα μεσημερια με τη στεφανια οπου της διαβαζα τριβιζα, ενας μπαφος με την ... ας μην την πω μια που ανεφερα τον μπαφο... το πρωτο μας φιλι με το ζου [οκ οχι μονο φιλι, ειμαστε και τα δυο μας ευκολα...ημασταν], καποιες χαζοκουβεντες με θαμωνισσες της σκοτεινης οασης και απεριγραπτο κραξιμο... 'νταξει και καποια ψωνιστηρια θυμηθηκα, αλλα με τρυφεροτητα τρομαρα μου και μηδεν νοσταλγια.

τα κοριτσια πλεον οδηγουν. ολες τους. και δεν μου δωθηκε η ευκαιρια να περπατησω πολυ. ουτε στη θαλασσα πηγα-μια βολτα εκανα μονο απο την παλια πολη μεχρι το σπιτι, ενα βραδυ μετα το ποτο, μα λες και τον εστειλε το φαντασμα της εφηβειας μου για να μην ειμαι μονος πια, σε καμια βολτα πια, κανενα βραδυ σε αυτο το νησι πια, ενας σκυλος μου εκανε παρεα σε ολη τη διαδρομη [σκεφτηκα την στεφανια που παντα ερχοταν μεχρι το σπιτι μου κι ας εκανε ετσι ολοκληρο κυκλο για να φτασει μετα στο δικο της]. και ψιχαλιζε.

το παρεακι δεν εχει αλλαξει συσταση. εχει αλλαξει ποιοτητα. την παντουλα, μαλλον στην τελευταια της επισκεψη στον χοντο της ροδου, την ψεκασανε με τεστερ-εξαφανιζολ και ζητημα αν την ειδαμε μια ωρα συνολικα. η στεφανια ελειπε στη ρωμη και τσαντιστηκα γαμωτη μου γιατι μου ελειψε το βλαμενο, η δημητρουλα ... ε, η δημητρουλα ειναι η εξελιξη της δημητρουλας, ησυχα, ρομαντικα και ευοιωνα. μας τιμησε αρκετες φορες κι ο κωστας επιτελους και ειδα ποσο ευτυχισμενη ειναι μαζι του και ετσι δικαιολογησα μεσα μου πολλα. το μαρακι... ε καλα χεσε με που θα πω και για το μαρακι! μαζι κατεβηκαμε, μαζι ανεβηκαμε, δεν πιανεται. αντε να πω οτι ειναι οδηγαρα κι οτι το αριστερο παρκινγκ το εχει πολυ περισσοτερο απο αυτο που νομιζει [κι αμα δεις το τρακαρισμενο στον πωπο σουιφτ...η μανα της το εκανε, αληθεια!]

χτες στο εστιατοριο με τους γονεις μου, στο τσακ εφερα τον πατερα μου να με ρωτησει περι γκομενικων, αλλα δεν τα καταφερα. "μονο για την σχολη με ρωτας" του ειπα. "δεν ξερω τι αλλο να ρωτησω και πώς" μου ειπε. κι ειπε κι οτι θα βαλει την μαμα να του δειξει το μπλογκ μου ωστε να αρχισουμε σιγα-σιγα να καλυπτουμε καποια κενα. [παναγια μου, πρεπει να σβησω τιποτις??]

η μαμα με συγκλονισε που το πρωτο βραδυ εφτιαξε μια ταρτα με ελβετικη γραβιερα και την αγαπημενη μου ταρτα λεμονι. ηθελα να της πω οτι δεν τα κανει αυτα, 100 φορες εχω κατεβει ροδο απο τοτε που εφυγα κι ολο με μακντοναλντς τη βγαζουμε και μ'αρεσει αυτο. δεν θελω να την κουραζω. την αφησα ομως. ειχε χρονο τωρα, με την καινουρια δουλεια και ηθελε να με περιποιηθει.

για την μαλου τα ειπα ηδη. ειναι εντελως κουφη! κι ειναι μια γλυκα και θα μας θαψει ολους.

θησειο, 9:47

υγ. μπαμπα δεν κανω ναρκωτικα. κι αν κανω, δεν ειναι επειδη ειμαι γκεη.

είστε-ρ

-39

ΠΛΑΓΚΤΟΝ, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ

ΦΩΣΦΟΡΙΖΑΝ ΤΑ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙΑ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΤΗΣΑ ΟΥΤΕ ΕΝΑ

no cosmo? no rodos!

μια που το συζητουσα με τον dynx [που ειναι μαλακας, γιατι δεν μου ειχε πει ποιος ειναι]

μπορει να το εμαθα πρωτη φορα απο το sex & the city, δε θυμαμαι [νομιζω ομως πως το ειχα ακουστα και πολυ μικροτερος]... σιγουρα το δοκιμασα πριν 2-3 χρονια και με αγαπησε οσο το αγαπησα κι εγω. τωρα πια το ζηταω σε χαμηλο ποτηρι για να μη χυνεται ουτε σταγονα μεχρι να το φερει καποιο ατσουμπαλο γκαρσονι [οκ... κι επειδη ειμαι εξισου ατσουμπαλος οταν χορευω].
θα σε γελασω για το πώς ακριβως πρεπει να φτιαχνεται και ποιο ειναι το καλυτερο -στην καρδια μου ριζωμενο, αυτο του μαγκαζέ- παντως μπορω να καταλαβω πότε ο μπαρμαν ξερει ακομη λιγοτερα απο εμενα και γι'αυτο παρακαλω:

αμα δεν ξερεις να φτιαχνεις cosmopolitan, πες το! μη μου φερνεις βυσσιναδες και σκατα! ενα γαμω-google μακρια ειναι η συνταγη. και γενικοτερα...ελεος με τους μπαρμεν που αμα το ποτο δεν ειναι βοτκα-ταδε, σε κοιτανε σαν να εισαι θυμα της tv, ψωναρα ή καμια τελευταια κραγμενη -δεν ζητησα να μου κανεις και ισιωτικη στην φαβοριτα, βοτκα ειναι, που ok, εχει μεσα κι απο αυτον τον χυμο που ξεμοναχιαζει στα ραφια των σουπερ-μαρκετ, ναι βρε ειναι και φρουτο το κρανμπερι [αλλα εγω ειμαι κι ελβετος, ξεχασα...]

αμα δεν ξερεις να φτιαχνεις cosmopolitan, μαθε! κατι παλικαρια σαν τα κρυα τα νερα, το εχουν σπουδασει το θεμα και τους τρως τη θεση.

αμα δεν ξερεις να φτιαχνεις cosmopolitan, μηπως τουλαχιστον ξερεις να φτιαχνεις quick cocaine; χαχα! μητσακιιιιιιιι

λε ζαρντεν, το στρουμφοπαρκο

το παρκο στο οποιο επαιζα μικρος, εχει διαλυθει. μπουλντοζες, προστατευτικα διχτια, τρυπες στο χωμα, ξεριζωμενες κουνιες, η καντινα αδεια, τα τραπεζακια αναποδογυρισμενα, σκονισμενα και λιγα.
το παρκο στο οποιο επαιζα μεγαλος, εχει διαλυθει. κλαδεψαν τα δεντρα, ξεριζωσαν τους θαμνους, εβαλαν καινουρια φωτα, πολλα φωτα, φαινεσαι απο το δρομο τωρα πια, δεν υπαρχουν κρυψωνες.

ψιλο-γαμημενο μου ημερολογιο,

Η Μαλού κουφαθηκε. Ανοιγω σακουλακια και δεν ερχεται. Γυριζω σπιτι το βραδυ και δεν γαβγιζει. Φωναζω: Μαλού; Μαλούουουου...; Κι ειμαι απο πισω της. Την αγγιζω στο πωπακι και ξαφνιαζεται. Αν την χαιδεψω, τα πισω ποδια της τρεμουν και παραπαταει. Εχει ομως διαθεση για παιχνιδι. Τριβεται ξαπλωμενη στον καναπε, ανασκελα με τα ποδια ανοιχτα. Τα ματια της ειναι θολα κι αναρωτιεμαι αν βλεπει καθαρα. Ακομη χαμογελαει παντως. Δειχνει τα πανω δοντια της και μουρμουραει και βγαζει εναν ηχο σαν να φταρνιζεται. Ετσι χαμογελαει η Μαλού. Στο ενα μπουτακι της εχει μια μαυρη τουφα που δεν υπηρχε παλια. Πλακα θα ειχε να μαυριζε το τριχωμα της οσο γερναει.

τα κλειδια

το μικρο ανοιγει την μεγαλη
το μεγαλο ανοιγει την μικρη
βγαζει η μαμα απο τον φουρνο πιτες με τυρι
πιτες με λεμονι
καθαριζω τα αυτια μου με κανονες
την γλωσσα με καταστροφες

δεν εχεις αλλαξει
κι ολα σου φαινονται αλλιως

BEST SELLER

Μπορει το τιναγμα του κεφαλιου ενος αγοριου στο Θησειο, να προκαλεσει τον εγκλωβισμο της Παγωνας κατω απο τα συντριμια της παγοδας της στην Κινα;

Παγοδες με σεμεν

το νεο μυθιστορημα της Μιρνας Σπάτουλα-Patatulas

Παγοδες με σ ε μ ε ν

...Ολα μπορουν να συμβουν οταν τρως με σακοραφες και πλεκεις με chop-sticks

ειμαι συγκινημενος. δεν τα φαγαμε ολα χτες.

πισω απο

in shape

Η video-θεατρική παράσταση «ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» στην «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων ,στο Γκάζι.

Το Athens Video Art Festival, η wish you luck film productions και ο Άγγελος Σπάρταλης παρουσιάζουν την video-θεατρική παράσταση «ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ».

Στο πλαίσιο του ATHENS VIDEO ART FESTIVAL θα δοθεί 1 παράσταση : - Την Κυριακή 13 Απριλίου στις 18:00 Αίθουσα Δ-10, «Τεχνόπολις» Δήμου Αθηναίων (Πειραιώς 100, Γκάζι, Σταθμός Μετρό «Κεραμεικός»)

Η διάρκεια της παράστασης είναι 30 λεπτά και η γενική είσοδος του φεστιβάλ είναι 7€ (ισχύει από τις 15:00 και περιλαμβάνει τις μουσικές συναυλίες που αρχίζουν στις 21:00). Κείμενα, σκηνοθεσία και ψηφιακά εφέ : Άγγελος Σπάρταλης / Χορογραφία : ελεύθερο εργαστήρι χορού Ρίτας Μαρνέλλου / Παίζει η Αγγελική Σβορώνου / Αφήγηση : Ιάκωβος Καμχής / παραγωγή : wish you luck film productions

μεινε. για οποιον λογο εχεις. με οποιον τροπο θελεις. μου λειπουμε.

δεν τραβηξα εγω αυτην την φωτογραφια

θα φερω κατι απο το εξωτερικο - μια μοδα

ο,τι επιτρεπεται

ειδα εναν σκυλο στο αεροδρομιο
εκανε
ο,τι κανουν ολοι οι σκυλοι
μυριζε και μαστουρωνε και κοιτουσε σαν χαμενο
μα δεν κουνουσε την ουρα του

γυρισα να κοιταξω την δικη μου
ασκημη και γεματη φλεβες κρεμοταν μπροστα μου
αν ειχα ματια στο σβερκο θα με περνουσαν για ανωμαλο
αν ειχα τριχες και περπατουσα στα τεσσερα
ο σκυλος της διωξης θα μυριζε τον κωλο μου
μα δε θα γαβγιζε
ουτε θα κατουρουσε εξω απ'το duty free φαρμακειο

θα ρωτουσε "εχεις ωρα;"
θα ρωτουσε
θα ρωτουσε "εχεις ωρα;"

9

εξω απο

-μιμουμαι την επιθυμια σου;
-δεν ηταν εκεινη εκει οταν την ερωτευτηκε
-επιθυμια και απορριψη και προδοσια και βια
-γλιστρας εξω απο την πραγματικοτητα

-
μηχανισμος της βιας
μηχανισμος της επιθυμιας
-

-η αγκαλια που ψαχνουμε, μπορει να 'χει τελειωσει